διαβαζουν μαζι μου....

Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2009

Κι είν' ένα φως....

Πέρα απ' τα όρια του νου μου,
στον απύθμενο γκρεμό....




Λίγη σκιά να βρω,
στα μάτια λίγη σκόνη.....




Κι είν' ένα φως μες το σκοτάδι

κι αλλιώς σε κάνει να κοιτάς
...



Θα περιμένω...
            λίγο φως ξανά ...
                                σαν πυρετό να το κρατήσω σφιχτά....








Μόνο τα αισθήματα μπορούν βυθούς να καθρεπτίζουν....






Κι αν ειν'για λίγο ας μοιάζει πολύ
κι αν είν' για πάντα ας είναι για τώρα.....
                                                                                          
                                                                                                                                               Καλό βράδυ......



you are all i have................
 

Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2009

Memories...




Η απουσία γίνεται θλίψη...
"μοναξιά"...




 τότε...


πάλι αναπολώ
και έτσι ζω..




All of my memories keep you near.
My silent moments imagine you here.
All of my memories keep you near.
Your silent whispers, my silent tears....






σιγανό θρόισμα τα παραμιλητά σου απόψε...







Καλό και  "ήρεμο" βράδυ...

Σάββατο 17 Οκτωβρίου 2009

Λέξεις....











"Σου χαρίζω,
σημαίνει μου δίνεις τη δύναμη
να σου δώσω κάτι δικό μου..

Σ'ακούω
σημαίνει μου δίνεις τη θέληση
η σκέψη μου να περιμένει τα λόγια σου...

Σε σκέφτομαι,
σημαίνει ότι άφησες επάνω μου
κάτι δικό σου,που ενώ λείπεις αυτό
μου μιλά συνέχεια για σένα...

..και η σκέψη μου κουβεντιάζει μαζί σου...



Σ'αγαπώ,
σημαίνει ότι κατάφερες το πρόσωπο σου να γίνει εικόνισμα..
τα λόγια σου φωνή αγγέλου..
τα χέρια σου θείο χάδι..
η σκέψη σου ουράνιο τόξο που με περικυκλώνει..."






..μην απορείτε γι'αυτό...

απλά συμβαίνει..


Αφιερωμένο το παρόν post σ'αυτούς που γνωρίζουν

ότι η αγάπη είναι τόσο δυνατή όσο πιο εύκολα κερδίζεται.........



Καλό βράδυ...

Τρίτη 13 Οκτωβρίου 2009


"Kαι, κάποτε, τη νύχτα, σε μιαν ώρα σιωπηλή,
ή και τη μέρα, ανάμεσα στις ομιλίες,
ακούς βαθιά σου κάποιον ήχο οξύ, 


σάμπως ένα αόρατο δάχτυλο να έκρουσε
κείνο το απόν, ευαίσθητο, κρυστάλλινο δοχείο..."








Πάντα μέσα μας κρατάμε ανθρώπους
και στιγμές σημαντικούς και σημαντικές
αντίστοιχα..
(που αγαπάμε με ένα τρόπο ανεξήγητο
και ακαταννόητο για κάποιους..)

Τους κρατάμε σε μια άκρη της
ψυχής μας και τους προστατεύουμε
από κάθε είδους "κακία"....
κι ένας λόγος παραπάνω όταν έχουμε πονέσει
γι'αυτούς..

κι όταν έρχεται η στιγμή και θυμόμαστε
ή ακόμα καλύτερα όταν ξαναζούμε κάτι από αυτούς
τότε είναι που η ψυχή μας γεμίζει με "χρώμα"..

(αυτό που παίρνει η θάλασσα την στιγμή που βγαίνει ο ήλιος....)


και χαμογελάει....ναι..


"...Που μου’ χες πει ψιθυριστά κάτι που μου ‘μεινε
Πως αν δε θες κάτι πολύ, ποτέ δε γίνεται..."



είναι μεγαλείο να μπορείς να χαμογελάς με την ψυχή σου!!






γι'αυτούς τους ανθρώπους λοιπόν μιλάω απόψε...




Καλό σας βράδυ...

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

Δεν είναι..










Δεν είναι ότι κουράζεσαι να ακούς....

Δεν είναι ότι βαρέθηκες να ακούς....

Δεν είναι ότι δεν θέλεις να ακούς.....όχι δεν είναι...




Είναι ότι υπάρχουν κι άλλα να ακούσεις..

..άλλα πολλά που έχεις να πεις...



..κι αν δεν μπορείς να το πεις γράψτο..

κι αν δεν μπορείς να το γράψεις  τραγουδισέ το..

κ αν δεν μπορείς να το τραγουδίσεις ζωγραφισέ το...


όμως μη σταματάς και μη μείνεις εκεί..

μη φοβηθείς..

απλά συνέχισε..

κανείς δεν κουράζεται να ακούει ότι η ψυχή με αγάπη "λέει"...


just....................open your eyes....

Καλό βράδυ
και καλό Σ/Κ σε όλους!!