Ξέρετε..? κάποτε,ίσως μικρή,πίστευα ότι
ποτέ μα ποτέ δεν θα αφήσω να πληγωθούν αυτοί που
αγαπάω....ήταν τότε που όλα ήταν μάλλον τόσο
"μικρά" τόσο απίστευτα αληθινά...


τώρα...?
ξέρετε..? ότι πολλές φορές ο πόνος των ανθρώπων
είναι μεγαλύτερος από την οργή του
Θέου??


Να είστε όλοι καλά όπου κι αν βρεθήτε..και να μην ξεχνάτε..
να αγαπάτε..
να μην φοβόσαστε..
να τολμάτε..

(ο πόνος δεν είχε ποτέ όρια...κι αν πιστέψαμε αυτό, γελαστήκαμε..)

Υπάρχουν πράγματα στη ζωή μας που δεν θα τα
ξαναδούμε..δεν θα είναι εκεί..θα φύγουν,θα πετάξουν
και θα χαθούν όπως όλα σε αυτή τη ζωή..

..το έχουμε ξαναπεί άλλωστε..η διαφορά τώρα είναι ότι

το βιώνουμε σε όλο του το μεγαλείο...

τελικά..

.χμμμ..ποτέ μου δεν μπόρεσα να μάθω τις

"όμορφες" λέξεις....

θα τα ξαναπούμε..μακράν ίσως..(ελπίζω δλδ..)

ως τότε απλά γειά σας....

Oh what are we doing

We are turning into dust

Playing house in the ruins of us

Running back through the fire

When there's nothing left to save

It's like chasing the very last train when it's too late.....