διαβαζουν μαζι μου....

Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009

Hope....

hope...........




ζωγραφισμένη με ανεξίτηλη μπογιά κάπου κοντά στην επιθυμία....



....αν μπορούσαμε να δούμε....

..........και αν δούμε,θα νιώσουμε...

.....και αν νιώσουμε,θα δούμε...


...όλα όσα δεν ακούμε,όλα όσα δεν λέμε...







...κομπολόγια του μυαλού, οι απορίες
αερόστατα για τ' Ανατολικά...


..Σαν τις φωνές
που βουλιάζουν στης φυλής τ' απόβλητα
τις μουσικές Δυτικών επαρχιών
κομματιάζετ' η ψυχή στις αποβάθρες
στην αβάσταχτη φθορά του δειλινού
πηγαινέλα σε συντρίμμια και σε στάχτες
συρματόπλεγμα του παραμιλητού..






Καλό βραδάκι να έχουμε όλοι μας...




Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

χμμ..κοιμήθηκα και ξύπνησα..

και τελικά ναιαι..
..........................................εδώ δεν πιάσαν οι ευχές..





..μηπώς σε σας πιάνουν???
κι αν ναι, υπάρχει κάποιο μυστικό???





ένας κόμπος ομίχλη.....


....ένα παιχνίδι είναι ο έρωτας..

και συ δεν το'μαθες ακόμα..


μην τα δίνεις όλα...


.άφησε τον να ψάχνει μέσα σου και να τα βρίσκει ένα ένα...

..άφησε τον να χτυπά την πόρτα σου..

αν την ανοίξεις φόρα βία,με την πρώτη,θα μπει μες στην ψυχή σου,

θα σεργιανίσει λίγο και θα φύγει..

.και τότε??



...κατάπιε έναν κόμπο ομίχλη και έφυγε...

κουράστηκε να ξεπουλά το θησαυρό που έκρυβε στην ψυχή του.....

και αν δεν σε ξαναδώ?....













yt)
Who I am
Who I'm not, who I wanna be
No way to know
How long she will be next to me


Lost and insecure
You found me, you found me

Lyin' on the floor
Surrounded, surrounded
Why'd you have to wait?
Where were you? Where were you?
Just a little late
You found me, you found me...









Καλό μας βράδυ..


...έτσι, γιατί απλά

ήρθε το βράδυ και μας βρήκε κάπου αλλού....και όχι εκεί που έπρεπε...



Τρίτη 16 Ιουνίου 2009

Βήμα βήμα.....σε επανάληψη....


Είναι στιγμές που χωρίς να το επιδιώκεις τρέχεις στο παρελθόν...


ξανάρθε και πάλι καλοκαίρι...
..είναι λοιπόν κάποια που έχουμε περάσει στη ζωή μας και που όσα χρόνια κι αν περάσουν
αυτά θα μένουν εκεί..στο μυαλό,στη ψυχή,στη καρδιά...(κι ας μην το καταλαβαίνουν κάποιοι)
Είναι ίσως γιατί ήταν πιο σημαντικά απ'όσο νομίζαμε τότε?είναι που γίνοντε όλα χωρίς καν να το καταλάβουμε?.....χμμμ...




το παρόν post θα το αφιερώσω λοιπόν στους ανθρώπους
που έπαιξαν(παίζουν) καθοριστικό ρόλο στη ζωή μας..

..στους "φίλους" της καρδιάς μας..


Σ'αυτούς που είναι εκεί τη στιγμή που πρέπει
και μας κάνουν και καταλαβαίνουμε ότι η ζωή δεν είναι ένα
μεμονωμένο γεγονός(κόλλημα πιο λαϊκα),αλλά αποτελεί μέρος
της ευρύτερης εμπειρίας και συνεχώς επιρεάζει και επιρεάζεται από
την κάθε 'ασήμαντη'πολλές φορές στιγμή..

Σ'αυτούς που γίνοντε ο καθρέφτης μας και μέσα από 'αυτούς' βλέπουμε τις
αδυναμίες,τα λάθη,τις επιθυμίες...τα θέλω...

(χμμμ..πραγματικά,ένας θαυμάσιος τρόπος να κοιτάξεις τον εαυτό σου
είναι μέσα από την αντανάκλαση των αντιδράσεων(εκφράσεων) του 'ανθρώπου σου'..)


μέσα από 'αυτούς' λοιπόν φτάνουμε πιο κοντά στο 'εμείς'..



Σ'αυτούς που μας βοήθησαν να διαλέξουμε τα 'χρώματα' της ζωής μας
να ζωγραφίσουμε τον 'παράδεισό' μας και να βάλουμε μέσα όμορφες
στιγμές,χαρούμενες σκέψεις,μοναδικά χαμόγελα,εξαίσια τρέλα!!!

Σ'αυτούς λοιπόν,που η ζωή μας μαζί με την δική τους
δεν είναι απλώς ένα ταξίδι
ή ένας σκοπός....
..είναι μια διαδικασία που
την περνάμε βήμα-βήμα..
με χαρές,με γέλια και κλάματα...με καυγάδες,ωωω ναιιι...
και με μεγααάλο θυμό..


Βήμα-βήμα όμως..

άλλοτε μαζί και άλλοτε χώρια..
..πάντοτε όμως μέσα στη σκέψη και μέσα στην καρδιά...

στο καλό μου 'φιλαράκι' λοιπόν..
...να ξέρεις,όταν ανοίγεις την πόρτα στο θέμα φίλη/ος ένα είναι σίγουρο,ή θα πετύχει, ή θα πάει στον κάδο ανακύκλωσης..

.ευτυχώς σπάνια ανοίγω την πόρτα και δεν χρειάζεται να ανακυκλώνω... εσύ πέτυχες για μένα και θεωρώ ότι πέρα από τις ευχάριστες στιγμές που μου χάρισες, βοήθησες να μάθω καλύτερα τον όρο της λέξης προσοχή..
[ ZHΣΕ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΚΙ ΑΣΕ ΤΟ ΜΕΤΑ!!]
  • 6. Ένα παιδί που περπατάει με τα χέρια (αν θέλεις να με βρεις,να παίζεις,να νιώθεις ,να ζεις ..αν πάλι δεν μπορείς,μη φύγεις μη χαθείς..



..κι όλες σου τις ελπίδες αφανίσεις,
χαμένος, όλος, μέσ' στις αναμνήσεις,

μόλις φανούν οι πρώτες μαύρες τύψεις
κι έρθει η στιγμή να σκύψεις, να μη σκύψεις....



Καλό μας καλοκαίρι!




Κι αν για κάποιους η 'σχέση' με το παρελθόν δεν είναι καλή για μας ναι...
και σημαντική... χωρίς όμως να γίνεται μοιρολατρεία....

απλά το αγαπήσαμε,το αγαπάμε και θα το αγαπάμε όσο ζούμε...





Δευτέρα 15 Ιουνίου 2009

Λίγοι ψίθυροι....



...κάνοντας όνειρα ξεχνάμε καμιά φορά να ξυπνήσουμε και να δούμε το φως...και το ένα όνειρο φέρνει το άλλο και η
νύχτα γίνεται μέρα...

τι όμορφο να μπορείς να κλείνεις τα μάτια σου και να βλέπεις ωραία πράγματα...να γεμίζεις με χρώματα και τραγούδια τις στιγμές...να περπάτας σ'ενα ατελείωτο ουράνιο τόξο γεμάτο μελωδίες ευτυχίας...να γεμίζεις την ανάσα σου με χαρά και να δίνεις ζωή στην επιθυμία..

και να θέλεις,να θέλεις,να θέλεις................και να γεμίζεις χαρά...

..πόσο χαίρομαι να ακούω το θέλω...θέλω να χαμογελάς,θέλω να ψιθυρίζεις,θέλω να μιλάς.........

θέλω να σε ακούσω,θέλω να σε δω,θέλω να σε αγγίξω....

θέλω να τραγουδάς,θυμάσαι? ?

θέλω να δω τη χαρά...να την δω να έρχεται και να μπαίνει μέσα σου,να σου δίνει φτερά... και συ?? ...να πετάς...ψηλά,πολύ ψηλά...

..μη φοβηθείς όταν έρθει...απλά ζήσε.όπου και νάσαι,με όποια και νάσαι...είναι δική σου,ήρθε για σένα,κράτησε την μέσα σου και με την ανάσα σου δώσ'της ΖΩΗ....


..''Είναι μερικοί άνθρωποι που δεν μπόρεσαν ποτέ να διαβάσουν το μυστικό σημείωμα που άφησε ο Θεός μέσα τους.Δεν είχαν το απαιτούμενο φως για να το διαβάσουν..Και το άφησαν σε ένα κρυφό συρταράκι της ψυχής τους ..

Είναι μερικοί άνθρωποι που,όταν πέσει στα χέρια τους η χαρά,δεν ξέρουν πως τους ανήκει.Και σαστίζουν.Τη φέρνουν από δω,τη γυρνάνε από κει,ώσπου ανοίγουν ένα λάκκο και τη θάβουν,όπως κάνουν με τα κόκκαλα τα σκυλιά.

Είναι μερικοί άνθρωποι που πίστεψαν αλήθεια πως ο Θεός αγαπάει τους μουτρωμένους.

Χαρά σ'αυτούς που γέμισαν την ψυχή τους και διάβασαν τραγουδιστά το μυστικό τους σημειωματάκι.

Αν το έσκισαν μετά.αν το έκαψαν,το έκαναν μόνο και μόνο για το κέφι τους.Για να κλείσουν μάτι στο Θεό.

Χαρά σ'αυτούς που πιάστηκαν στο δόλωμα της ζωής και σπαρτάρισαν στα δίχτυα της.Αν τα τρύπησαν μια στιγμή και ξαναβγήκαν στο πέλαγος,το έκαναν μόνο και μόνο για να έχουν τη χαρά να ξαναπιαστούν....



Και γωωω??

Θέλω τόσο να σε δω....(yt)



(σε όλα εκείνα τα "θέλω που έμειναν κρυμένα στην σιωπή..)

Kaλό ξημέρωμαα!!




Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009

Tαξιδάκι στη στιγμή...



Παράξενο πράγμα τα ταξίδια του μυαλού..

..μακρινά,φανταστικά..κάποτε αληθινά......σε στιγμές μοναδικές.

και κει?

μια στάση παρακαλωωωώ....

χμμμ..αναμνήσεις....

τι όμορφα να μπορείς να ξαναζείς έστω και μ'αυτόν τον

τρόπο!!

να ξανανιώθεις!!

όταν ακούς για πρώτη φορά μια φωνή...

ίσως να μην είναι όπως την είχες φανταστεί....μμμ,είναι καλύτερη!!

τι γλυκός ήχος!! τι όμορφα 'γελάκια'!!!

χααα..αστειάκιααα!!

..και ό,τι δεν σου προσφέρει ο γραπτός λόγος το παίρνεις

απλά και μόνο από μια 'φωνούλα'...

βέβαια, λίγη ανησυχία..και κάτι λέξεις να σεργιανίζουν στο κεφάλι..σωστό,

λάθος,λογικό,παράλογο......παράξενο,ωραίο...

πωπωωω....μπέρδεμααα..

δεν γίνεται έτσι...όχι δεν γίνεται..γιατί??

είναι πολύ απλό..

θέλει ρίσκο....ναι..όταν δοκιμάζεις κάτι κινδυνεύεις ν'αποτύχεις...

κι όμως,πρέπει να το ρισκάρεις γιατί μεγαλύτερη ατυχία θάναι να μην το κάνεις...

άνθρωπος που δεν ρισκάρει τίποτα δεν κάνει τίποτα και δεν έχει τίποτα..

μπορεί να αποφεύγει τον πόνο,τον φόβο,την λύπη όμως δεν

νιώθει,δεν αλλάζει,δεν ζει και δεν αγαπά..

ζει κουκουλωμένος με τις βεβαιότητες του και χάνει το μεγαλύτερο αγαθό του,

την Ελευθερία του...

οπότε λέω 'ό,τι είναι νά'ρθει θε να 'ρθεί..εγώ θα μαι εδώ'(πετυχημένη έκφραση!!)

εκεί λοιπόν..με το ταξίδι του μυαλού...


λίγο πιο πέρα τώρα..

στη πρώτη ματιά,στο πρώτο χαμόγελο!!

Χααα.....Γεια σου!!



...ας τραγουδίσουμε λίγο..(το έχουμε ανάγκη)

η ζωή είναι τραγούδι,το έχουμε ξαναπεί άλλωστε..

και γω συνεχίζω να τραγουδάω..

στη χαρά και στη λύπη..

στο γέλιο και στο δάκρυ..

σε σένα και σε μένα..

σε σας...

Λίγα dsb παρακαλωωώ............first time.....................I'm feeling



We're both looking for something
we've been afraid to find
it's easier to be broken
it's easier to hide

looking at you
holding my breathe
for once in my life I'm scared to death
I'm taking a chance
letting you inside

I'm feeling alive all over again
as deep as the sky under my skin
like being in love she said the first time
maybe i'm wrong
i'm feeling right
whenever i'm alone with you tonight
like being in love, to feel the first time

The world that I see inside you
waiting to come to life
waking me up to dreaming
reality in your eyes

looking at you
holding my breathe
for once in my life I'm scared to death
I'm taking a chance
letting you inside

I'm feeling alive all over again
as deep as the sky under my skin
like being in love, she said the first time
maybe i'm wrong
i'm feeling right
whenever i'm alone with you tonight
like being in love, to feel the first time

we're crashing
into the the big unknown
we're lost in this
but it feels like home

I'm feeling alive all over again
as deep as the sky that's under my skin
like being in love she says the first time
maybe i'm wrong
i'm feeling right
whenever i'm with you tonight
like being in love, to feel from the first time
like being in love she says for the first time
like being in love to feel for the first time...



χμμ...τελικά κάποιες καταστάσεις μας,με έναν διαφορετικό τρόπο

(μη κατανοητό μερικές φορές )τις μοιραζόμαστε εδώ μέσα..

άλλωστε ελευθερία καταθέσεων και απόψεων έχουμε στα blog μας....

λέμε τώρα..

Καλή μέρα!


και εύχομαι η σημερινή να είναι καλύτερη για όλους μας...


Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009

...σκέψη+πράξη...


Τελικά η ζωή δεν είναι πράξη,

είναι σκέψη...


Η πράξη είναι απλώς μια θεραπεία της σκέψης....


..και όταν δεν είναι αυτό??


δεν είναι τίποτα άλλο παρά μετακίνηση ύλης χωρίς νόημα.....






Για σένα 'ατομάκι'...



Λοιπόον,το παρόν post θα το αφιερώσω
σ'ένα καλό φιλαράκι!!
..και μέσα από δω θα του πω ότι είναι εξαιρετικός,πραγματικά!!!

..Έχει όμως μια πολύ,πολύ ευαίσθητη καρδιά..
και πληγωμένη...

'αυτό' όμως που την πλήγωσε πρέπει να μείνει πίσω..

δεν πρέπει άλλο να το φέρνεις στο μυαλό σου..

(Αλοίμονο σε σένα αν δώσεις τον εαυτό σου ολοκληρωτικά σε κάποιον..θα είσαι χαμένος
για πάντα..)

Γι'αυτό λοιπόν,ό,τι μας χαλάει ,το λέω και το ξαναλέω,πρέπει να το κάνουμε πέρα...νόμος..

..αδειάζουμε το μυαλό μας από κάθε σκέψη που μας το θυμίζει και προχωράμε..

Γιατί 'ατομάκι' εκεί έξω υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος να γευτείς..
υπάρχουν απίθανα πράγματα να αισθανθείς και πίστεψε με θα ήταν πολύ
μεγάλη αμαρτία να μείνεις και άλλο εγκλωβισμένος σ' αυτές τις
σκέψεις χάνοντας έτσι στιγμές από την ζωή σου..

Γι'αυτό λοιπόν άστο να φύγει,μακριά...
έμαθες από αυτό ό,τι έπρεπε να μάθεις..δεν σου χρειάζεται πια..

Τώρα ήρθε η στιγμή να ξαναρπάξεις την ζωή και να την ζήσεις...με τρέλα..με πολύ τρέλα!!!

ξέρεις εσύ..είναι αυτή η τρέλα που όταν την αγγίζουμε μέσα μας
η 'ψυχή' μας βγάζει φτερά και 'πετάει'...στα ωραιότερα σημεία πάντοτε!!!

αυτή είναι η μαγεία της ζωής..
'φόρεσε' όλα τα συναισθήματα που σε κάνουν να νιώθεις υπέροχα και
με την μηχανή σου δώσε γκάζια για την ζωή!!!


άκου και αυτόν τον στίχο----> "Αν είχα μόνο μια ευχή
θα ευχόμουν να σβηστεί απ'το μυαλό μου
το παρελθόν
ό,τι με πόνεσε πολύ
για πάντα να χαθεί
να μην στοιχιώνει πια το παρόν..."



Φιλιααααά πολλά Ατομάκι!!!!