κάτι παράξενες μέρες...

Είναι μέρες..μα κάτι μέρες που έχω την αίσθηση ότι
τίποτα πλέον δεν έχει ενδιαφέρον..
Όλα μια καθημερινότητα αποπνικτική..
όλα μέσα σε ένα 'καλούπι'..

Χμμ..ξυπνάω το πρωϊ όταν το ξυπνητήρι δώσει το 'σήμα'(ευτυχώς
η τεχνολογία έχει προχωρήσει και αντί για το αποκρουστικό ντρινννν,που μου θυμίζει
εξετάσεις σχολείου,ακούω ένα τραγούδι που με κάνει και
χαμογελάω για λίγα λεπτά..(viva la vida)

τώρα αρχίζει η μέρα...
ευθεία στο μπάνιο για ένα γρήγορο ντους..πίσω πάλι για το ντύσιμο..

αμάν τα ρούχα..τι να βάλω?

χμμ..σιγά το πράμα..ότι βρω πιααα..

τα μαλλιά....
αααχχ και πάλι αααχχ....γιατί μαζί με μένα ξυπνάει και η ζούγκλα πάνω μου..
έχουν και ένα μάκρος βλέπετε..
άντε και το μακιγιάζ..
είναι η δουλειά που το επιβάλει..πως
να προωθήσεις την αισθητική αν όταν εσύ ο ίδιος δεν την
εφαρμόζεις??
ουφ,τέλος και αυτόοο..

Τα κλείδια μου και δρόμοοο..ααα ναι τα κλειδιά..
που είναι?
στην τσάντα μάλλον..
ωωχ τι έπαθα τώρα..αυτή η τσάντα είναι σαν το
τσαντάκι του sport Billy(το θυμάμαι από παιδί)φοβερό τσαντάκι!!
είχε τα πάντα μέσα,άμεση λύση για κάθε πρόβλημα,η δικιά μου βέβαια
έχει μεν τα πάντα σε σημείο όμως που να δημιουργεί και όχι να λύνει το πρόβλημα.

10 λεπτά ψάξιμο.........τα νεύρα μου..

τώρα ναι,δρόμοοο..
εμπρός καλό μου αυτοκίνητο που έλεγε και ο Σαϊνης!!!
15 λεπτά δρόμος,είμαστε βλέπετε μια πόλη χωρίς κίνηση...
αλλάαααα?? το παρκάρισμα...
μα που στο κόρακα βρέθηκαν τόσα αυτοκίνητα τέτοια ώρα?
όλοι τους αυπνίες έχουν βγαίνουν στο σεργιάνι και παρκάρουν εδώ?

να και το περπάτημα λοιπόν..με την 'τσίμπλα'
στο μάτι..

έναν καφέ στο χέρι (ευτυχώς έχουμε cafe απέναντι)και βουρ στο
8ωρο..σε λίγο θα έρθουν οι πρώτες γυναίκες..

χμμμ...τόσο καιρό εδώ ξέρετε τι έχω καταλάβει?
δύσκολη περίπτωση η 'γυναίκα'..
αααα,να τα λέμε όλααα...

-και όχι αυτό και ναι το άλλο,
και όχι έτσι και όχι αλλιώς,
και πιο το καλό? ή μήπως δεν? ή μάλλον ναι?
ε να το σκεφτώω...
-σκεφτήτε τοοο..εμείς εδώ θα είμαστε και θα περιμένουμε
υπομονετικάα(άλλωστε και ο κανόνας το λέει:ο πελάτης έχει
πάντα δίκιο..στην εφαρμογή βέβαια άκρως σπάσιμο νεύρων..)
μα τόση περίσκεψη πιααα..
γυναικές,γυναίκες,γυναίκες(απελπιστικά,δύσκολες)..
(προσοχή άντρες...μπορεί να λέω ότι λέω,ωστόσο ακόμα και έτσι πάλι καλύτερες
είμαστεεε!!)

χμμ..ξέχασααα...

κάπου εκεί και το κινητό..
oupssss........
η στιγμή που έγινε συνήθεια..
-καλημέρα.. -καλημέραα
(κάτι λίγα ακόμα) και
-μάκιαα -μάκιαα...

εεε,τώρα τι να πωω??
μάκια από το τηλέφωνο??


..είναι που κάθε φορά λέω σε μένα να προσπαθώ να μην χάνω
την χαρά απ' τα μάτια μου,τα όμορφα πράγματα..
όπως και κάθε φορά προσπαθώ να τα λύσω,καταφέρω όλαα...
ματαιοπονώ ασφαλώς...

ουφφ..ήπιαμε τον καφέ,γελάσαμε με κάτι ευτράπελα,εκνευριστήκαμε,
προβληματιστήκαμε και κουραστήκαμε...

ώρα λοιπόν να φύγωωω..

ναι,να φύγω..
γιατί δεν μπορώ άλλο..
βαρέθηκα και κουράστηκα..
ωω ναι..κουράστηκα..

(με κουράζει και 'αυτό' ...το ξέρεις και εσύ γιατί απλά το εισπράτεις ..)


ξέρετε κάτι??
νομίζω ότι τελικά η πιο θαυμάσια αίσθηση
μέσα σε αυτήν την καθημερινότητα είναι να μένεις σιωπηλός.
να βγαίνεις για λίγο από το μυαλό σου,να 'παγώνεις' την κουρασμένη σου σκέψη και να γνωρίζεις έτσι μια στιγμή ηρεμίας..
και ναι.πιστεύω ότι τα πιο ωραία πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν αν μέναμε σιωπηλοί..


..γι'αυτό λοιπόν ας μην πω άλλα...
τόσο βαρετάα...
κι αν καμιά φορά μου ξανάρθει να πω?
να μου θυμίσετε να δαγκώσω την γλώσσα μου..


Καλό βράδυ και καλό ξημέρωμααα!!!!








(η φώτο άσχετη με το θέμα..σχετική όμως με αυτό που μου λείπει αισθητά πολύ)