διαβαζουν μαζι μου....

Σάββατο 20 Ιουνίου 2009

ένας κόμπος ομίχλη.....


....ένα παιχνίδι είναι ο έρωτας..

και συ δεν το'μαθες ακόμα..


μην τα δίνεις όλα...


.άφησε τον να ψάχνει μέσα σου και να τα βρίσκει ένα ένα...

..άφησε τον να χτυπά την πόρτα σου..

αν την ανοίξεις φόρα βία,με την πρώτη,θα μπει μες στην ψυχή σου,

θα σεργιανίσει λίγο και θα φύγει..

.και τότε??



...κατάπιε έναν κόμπο ομίχλη και έφυγε...

κουράστηκε να ξεπουλά το θησαυρό που έκρυβε στην ψυχή του.....

και αν δεν σε ξαναδώ?....













yt)
Who I am
Who I'm not, who I wanna be
No way to know
How long she will be next to me


Lost and insecure
You found me, you found me

Lyin' on the floor
Surrounded, surrounded
Why'd you have to wait?
Where were you? Where were you?
Just a little late
You found me, you found me...









Καλό μας βράδυ..


...έτσι, γιατί απλά

ήρθε το βράδυ και μας βρήκε κάπου αλλού....και όχι εκεί που έπρεπε...



7 σχόλια:

  1. ναι ετσι λενε οι κανονες του ,,παιχνιδιου,,

    αν και δεν μ αρεσουν αυτα τα παιχνιδακια οταν ειναι για παρε και δωσε .... ειτε τα δινεις σιγα ειτε γρηγορα .... ο ερωτας ειναι να τον ζεις .... οπως το νιωθεις ... οποτε οι κανονες παν κατα διαολου :)))))

    καλο βραδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πάντα μου έμοιαζε σαν παιχνίδι..
    δεν ξέρω πως και γιατί..
    όχι με κανόνες,όχι έτσι...

    αλλά ίσως και "οι απαιτήσεις μας"να ήταν οι κανόνες τλκ..who knows?


    το βέβαιο είναι ότι ναι,είναι ζωή...και αν τον νιώθεις τότε ναιαι...ζεις!!!

    Φιλιααά korinaaa!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Έπρεπε;Δεν βγαίνουν πάντα σε καλό τα πρέπει,μερικές φορές τα ορίζουμε σαν τα θέλω μας.Αν και νομίζω πως εκεί που σε βρήκε το βράδυ,εκεί εν τέλει έπρεπε να σε βρει,γραφτό...

    Καλό ΣΚ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το "έπρεπε" ήταν επιθυμία βασικά..δλδ "θέλω" όπως πολύ καλά λες και συ...

    Μου φαίνεται ότι τελικά το "γραφτό" έχει πλέον οριστεί απλά δεν το έχω πιστέψει ακόμα..
    Το ένα φέρνει το άλλο και το αποτέλεσμα εξακολουθεί να παραμένει το ίδιο..
    εδώ με βρήκε λοιπόν.. και έχω την αισθηση ότι εδώ θα με βρίσκει από εδώ και στο εξής..

    Any way..σαν παραπονάκι αγούγεται..:P
    Καλό Σ/Κ και σε σένα Δημήτρη!!!! Φιλιαααά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ειναι κατι βραδυα παραξενα..
    που εκει που νιωθεις οτι το γυρω σου σε βαραινει..
    που μπορεις να φυγεις μα μενεις εκει..
    που η μοναξια μοιαζει να σου κανει παρεα..
    μοιαζει να πιανει κουβεντα με οσα δεν ειναι πια εκει..
    μοιαζει να σ'αγαπα..

    κι εσυ νομιζεις προσωρινα πως αγαπας τη μοναξια..
    κι υστερα φευγεις προσωρινα μεχρι την επομενη
    δυσκολη,προσωρινα,και βαρετη μερα..

    "Φεύγεις και πας που ταξιδεύεις
    δρόμοι ανοιχτοί τα σύνορά σου είναι όπου αντέχεις.
    Όλα είναι αλλού κι όλα για λίγο
    όταν δεν ξέρεις πως ο δρόμος σου είσαι εσύ.."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτά τα βράδια τα "παράξενα"που μοιάζουν όλα κάπως....

    "Φεύγεις που πας και που πιστεύεις
    τι κυνηγάς ποια γη σε θέλει
    ποιον εαυτό γυρεύεις.
    Όλα είναι εδώ κι όλα για πάντα
    κάθε ταξίδι είναι γυρισμός.."

    Kάπως έτσι λοιπόν...ο δρόμος σου είσαι εσύ και κάθε ταξίδι είναι γυρισμός....
    γυρισμός πίσω στον εαυτό μας...

    Γεια σου Κώστα...μου αρέσει που σου αρέσει ο Αλκίνοος!!!!!! :)))

    Φιλιαααά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. λοιπον σημερα θυμηθηκα κι εγω κατι αλλο..σχετικο με τα παραξενα βραδυα..

    "Αχ πως μικραίνει η απόσταση κάτω απ' το φύλλο που πέφτει
    Αχ πως ο χρόνος σηκώνεται και φανερώνεται άδειος
    Πίσω, πίσω απ' τη σιωπή πνιγμένο πλοίο νεκρό αντίο στην κουπαστή
    Πίσω, πίσω απ' τη φωνή αδειάζει η σκέψη και ακούει τη λέξη να ηχορραγεί

    Μαύρη πεταλούδα παράξενη
    μέσα στην ομίχλη διάφανη
    Όποιος δε σε βλέπει ξεχνά
    Και όποιος δεν θυμάται
    μαύρο θάνατο κοιμάται

    Αχ πως ηχούν τα βήματα μέσα στο άδειο τοπίο
    Αχ πως φυτρώνει στο χώμα γεμάτο χρώματα τραγούδι

    Κι όταν το ποίημα ανοίγει μια χαράδρα πίσω απ' τα κάδρα της γιορτής
    Βγαίνει πάνω απ' τις χαρές πάνω απ' τις σφαγές μας
    πεταλούδα με τη φτερούγα να αιμορραγεί.."


    τα τραγουδια του αλκινοου με ενεπνεαν συχνα να γραψω σχολιασμους..η δικους μου στιχους σχετικους με το θεμα που πραγματευονταν εκεινα..
    πανω στη μαυρη πεταλουδα ειχα γραψει τον περασμενο σεπτεμβρη το παρακατω κειμενο..

    http://kostasla.blogspot.com/2008/09/blog-post_23.html

    Κι ακομα ενα σχολιασμο πανω στο κομματι σταγονες στο γιαλο..που βρισκεται..

    http://kostasla.blogspot.com/2008/10/blog-post_11.html


    δε θα μπορουσε να μη μου αρεσει καποιος του οποιου τα τραγουδια χτυπανε κατευθειαν στην καρδια..σε καθε συναισθημα..σε ανατριχιαζουν με εικονες και σου φερνουν δακρυα!!

    φιλια πολλα!!να εισαι καλα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Άλλες σκέψεις..