Δεν πειράζει......

Μπορείς να πεις "το ήθελα αυτό"....."αλλά δεν πειράζει"...







Πόσες φορές επιθυμήσαμε και πόσες η επιθυμία μας έσβησε πριν καλά καλά ολοκληρωθεί μέσα στο μυαλό μας?


Πόσες φορές χαμογελάσαμε και πόσες το χαμόγελο χάθηκε στο άκουσμα μιας και μόνο λέξης?
(συμβαίνει καμιά φορά το μεγαλύτερο κακό να το παθαίνεις από
τις λέξεις..για όλα τα υπόλοιπα υπάρχουν και οι εκφράσεις....)


Πόσες φορές νιώσαμε ότι η ζωή μας απόκτησε νόημα και πόσες
φορές αποδείχτηκε ότι ήταν μια απάτη του μυαλού μας?


Πόσες φορές νιώσαμε ευτυχισμένοι και πόσες άλλες νιώσαμε
ότι όχι μόνο είχε ημερομηνία λήξης η ευτυχία μας αλλά ήταν και
"δανεική" ?


Πόσες φορές κάναμε όνειρα..όμορφα..και πόσες άλλες
είδαμε αυτά να γίνοντε εφιάλτες?
(κοιμόμαστε σαν άγγελοι πολλές φορές...αλλά κάποιες ξυπνάμε δαίμονες..)


Πόσες φορές επιλέξαμε,καθορίσαμε,αλλάξαμε,
βιώσαμε,επιβιώσαμε.....και ναι...πήραμε την ευθύνη?


Για όλες αυτές τις στιγμές ...
...για όλες τις στιγμές λοιπόν που πήραμε το "κουτάκι"
τραβήξαμε την κορδέλα και όλο χαρά ανοίξαμε το "κουτάκι"...

..και βρήκαμε μέσα την χαρά,την ευτυχία,την απελπισία,
την μοναξιά,τη σύγχυση,τον πόνο,τον έρωτα,την αγάπη...

και ήταν δικά μας!!...ωωωω ναι!!
κι αν δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε την σημασία κάποιων
δεν πειράζει...
..αρκεί που πρασπαθήσαμε....



- Τι κάνεις εκεί?

- Ψάχνω..

- Τι ψάχνεις?

- Έχασα το "κλειδί" μου..

- Μήπως θυμάσαι που ακριβώς μπορεί να το έχασες?
θα σε βοηθήσω να το βρεις..

- Μέσα μου..το έχασα μέσα μου...

- Και τότε γιατί ψάχνεις εδώ??


(γιατί άραγε???)

...............................................................................


Σ' ένα μινοράκι σ' έβαλα κρυφά
πάλι η μουσική θα κάνει θαύματα
γιατί σε θέλω.

Της ψυχής μου ο ήχος είναι αυτός που ακούς
σε παραπλανώ με στίχους ψεύτικους...

Χίλιες νύχτες κι άλλες τόσες σ'αγαπώ
με θυμό με τρέλα με παράπονο
πόσο σε θέλω.

Μες στο μινοράκι κλείστηκα και γω
στης μειοψηφίας το μικρόκοσμο
γιατί σε θέλω...






Καλό ΣΚ να έχουμε όλοι!!!

και να κάνουμε όνειρα...
ίσως εκεί καταλάβουμε..κι αν όχι,δεν πειράζει........απλά δεν πειράζει..

Tόσα χρόνια...

Λοιποοοόν....
(Ήθελα καιρό τώρα να το κάνω...)

Σήμερα θα σας αφιερώσω τρία,από τα πολλά, όμορφα τραγούδια μιας πολύ γνωστής μπάντας...


DeFacto





το πρώτο τραγούδι λέγεται Τόσα Χρόνια και ο στίχος του έχει πολλά να "πει"!!!


Τόσα χρόνια αν σκεφτείς
Την ευτυχία να γευτείς
Δεν τόλμησες να ονειρευτείς

Τόσα χρόνια στο κενό
Μετριοπάθεια για οδηγό
Το μέλλον μοιάζει σκοτεινό

Κι όλο λες πως αν θες αλλάζεις κι όλο αναιρείς
Όμως θέλει βαθιά να ψάξεις, όνειρα να βρεις

Κι αν ακούσεις μες στο βράδυ φωνές
Κι αν γυρίσεις στις μνήμες τις πιο μυστικές
Τι θα ήθελες ν’ αλλάξεις
Τι θα ήθελες να έχει ξεχαστεί
Να έχει χαθεί, μες στη σιωπή

Τόσα χρόνια αν σκεφτείς
Είχες μέσα σου κρυφτεί
Και δε σ’ έψαχνε κανείς

Τόσα χρόνια μοναξιά
Συνήθισες την παγωνιά
Και τώρα τρέμεις τη φωτιά

Μα αν θέλεις να λυτρωθείς, μες στη φωτιά θα μπεις
Να κάψεις τους φόβους σου, να ελευθερωθείς

Κι αν ακούσεις μες στο βράδυ φωνές
Κι αν ξυπνήσεις στις νύχτες τις πιο σκοτεινές
Τι θα ήθελες ν’ αλλάξεις
Τι θα ήθελες να έχει ξεχαστεί
Να έχει χαθεί, μες στη σιωπή

Αν θες να θάψεις ό,τι είν’ παλιό
Πρέπει να ψάξεις για τον άλλο σου εαυτό
Αν θες να ζήσεις τη ζωή που λαχταράς
Θέλει θάρρος, θέλει πείσμα, μην τα παρατάς

Κι αν ξυπνήσεις απ’ τις ίδιες φωνές
Κι αν θελήσεις να σβήσεις τις πιο δυνατές
Μη γυρίσεις στον εφιάλτη του χθες
Να απαιτήσεις ό,τι καλύτερο θες
Κι αν ο δρόμος σε κουράσει
Ποτέ σου μην ξεχάσεις τις φωνές από το χθες



Αλλή μια μέρα ζωντανός είναι το δεύτερο τραγούδι...
με στίχο ιδιαίτερο!!..


Ξυπνάς και είναι όλα ξένα
Με δυο μάτια τρομαγμένα και δειλά
Κι απλώνεις τα δυο χέρια
Για να πιάσεις άλλα χέρια πιο γερά

Μέχρι να’ ρθει κάποια μέρα
Να πετάξεις στον αέρα σαν πουλί
Κοιτάς ψηλά στ’ αστέρια
Κι όμως τόσα καλοκαίρια έχουν χαθεί

Και γίνονται οι μήνες
Σκουριασμένες λαμαρίνες στη βροχή
Προτού ο ήλιος δύσει
Κάποιου άλλου έχεις ζήσει τη ζωή

Μετράς τα σκαλοπάτια
Και λυγίζουνε τα μάτια σου στο φως
Περνάει κι αυτό το βράδυ
Και είσαι ακόμα μία μέρα ζωντανός

Άλλη μια μέρα ζωντανός

Κοιτάς τους λεπτοδείκτες
Σαν δεμένους δυναμίτες στη σιωπή
Και σου’ ρχεται να τρέξεις
Όσο πιο μακριά αντέξεις σαν παιδί

Ίσως κάποτε ξυπνήσεις
Και γυρίσεις τα άδεια μάτια σου στο φως
Μα τότε δε θα ξέρεις πια
Αν είσαι ή αν δεν είσαι ζωντανός

Άλλη μια μέρα ζωντανός

Φοβάμαι τους ανθρώπους
Γιατί βρίσκουν πάντα τρόπους
Να πληγώνουνε ανθρώπους

Φοβάμαι και εσένα
Γιατί θέλεις να πληγώνεις μόνο εμένα
Όσο δεν πλήγωσες κανέναν




και το τρίτο είναι το Τρεις φορές ...

αυτό το αφιερώνω
σε σένα!!

Μέρα με τη μέρα είμαι η σφαίρα
που τρυπάει τον αέρα
κάθε μέρα σαν τη σφαίρα
φτάνω όλο και πιο πέρα
Κάθε μέρα είμαι η σφαίρα που τρυπάει τον αέρα
και μπροστά σου σταματάω
και σε πληγώνει..

Μείνε δίπλα μου κι εγώ
μια φορά θα σ' αγαπώ
αυτό το βράδυ θα χαθώ
δυο φορές θα σκοτωθώ
μα μη μ' αφήσεις στο κενό
τρεις φορές θα σ' αρνηθώ...





Θά θελα επίσης να πω και ένα μεγααααάλο Ευχαριστώ
στα καταπληκτικά αυτά παιδιά απ' την Έδεσσα
που τόσα χρόνια
μας κρατούν συντροφιά
με τα υπέροχα τραγούδια τους!!!!!
(καταπληκτικές στιγμές)

Καλή σας ακρόαση!!!

Βιαστικό πουλί του Νότου...

Με μια αίσθηση "ελευθερίας" στην ψυχή και στο μυαλό...μακριά από κάθετι που μοιάζει να "πατάει" στη γη..




..με μια αίσθηση κινδύνου..ναι..
μα με μια μοναδικότητα σκέψης..απόφασης και επιλογής...


ψηλά...εκεί όπου οι σκέψεις μοιάζουν να συναντούν τα όνειρά μας..

και εκεί όπου υπάρχουμε μόνο εμείς...






"Μα τώρα ξέρω τα παραμύθια
Τα νικάει η συνήθεια.....η λησμονιά..

Καπνός και σκόνη..δεν ανασαίνω.."




...χμμμ..με μια διαφορετική διάθεση σήμερα(καλή όμως) δεν θα πω πολλά...λίγους στίχους μόνο από ένα υπέροχο τραγούδι το οποίο μου αρέσει πολύ...για πολλούς λόγους..

και σας το αφιερώνω..
..σε όλους εσάς λοιπόν που είστε εδώ πάντα!!!!




Η μέρα τρέμει στη γη που μένω
Χίλια σύννεφα κλαίνε
Δεν είσαι εδώ

Τον άδειο κόσμο
Κοιτάζω έξω
Όσο πίσω κι αν τρέξω
Δε θα σε βρω

Κάποτε ήσουν πληγωμένη
Βιαστικό πουλί του Νότου
Δεν μπορούσες να πετάξεις
Δεν μπορούσες να ξεχάσεις...


Σ` ένα άδειο σπίτι
Σαν παραμύθι
Έχτισες στην καρδιά μου
Ζεστή φωλιά
Μα τώρα ξέρω τα παραμύθια
Τα νικάει η συνήθεια, η λησμονιά

Κάποτε ήσουν πληγωμένη
Βιαστικό πουλί του Νότου
Δεν μπορούσες να πετάξεις
Δεν μπορούσες να ξεχάσεις

Η μέρα τρέμει στη γη που μένω
Όλα μοιάζουν να λένε
Δεν είσαι εδώ

Καπνός και σκόνη
Δεν ανασαίνω
να το τέλος γραμμένο πια τι ζητώ

Κάποτε ήσουν πληγωμένη
Βιαστικό πουλί του νότου
Δεν μπορούσες να πετάξεις
Δεν μπορούσες να ξεχάσεις....




(yt)Θα περάσουν οι μέρες
ναι, ο χρόνος μου τάζει
πως το φως της αυγής
διώχνει κάθε σκοτάδι
στη Μ και στη Κ ...


Φιλιαααά!!!!

Λίγες ,όμορφες,σκέψεις...

"ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΣΚΑΡΦΑΛΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΙΛΑΔΑ...

ΟΛΑ ΟΣΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ"

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί κάποιες μικρές,μικροσκοπικές στιγμές μας κάνουν να νιώθουμε τόσο όμορφα,τόσο μοναδικά όμορφα?

Σαν να μας έχουν χαρίσει τον κόσμο όλο.... .... και ενώ όλα μοιάζουν να είναι τόσο μονότονα,τόσο καθημερινά έρχεται ένα ΚΛΙΚ και αλλάζει το φόντο..

..και ταξιδεύεις..

.... κάτι μικρές στιγμές!!!!!

..χτύπησε το κινητό και κλείνοντας ρίχνεις μια ματιά στη φωτογραφία που σου αποσπά την προσοχή κάθε μέρα.....τι όμορφο είναι να κοιτάς και να ονειρεύεσαι!!! .. ..

ανοίγεις το ράδιο και στην ηρεμία της μουσικής ακούς το τραγούδι σου ,που το μοιράζεσαι πλέον,και αλλάζει όλο το μέσα σου...........

ανοίγεις το pc και ενώ έχεις να κάνεις τόσα βαρέτα πράγματα ξαφνικά ένα mail σου αλλάζει την διάθεση.....

τι μεγαλείο να γεμίζεις σε μια τόση μικρή στιγμή τόοοοσα συναισθήματα!!! .. να ξέρεις ότι παντού και πάντα υπάρχει κάτι να σου θυμίζει πόσο όμορφα είναι να χαμογελάς χωρίς λόγο....

Τι υπέροχο είναι να έχουμε στον κόσμο έστω και ένα πρόσωπο που να μπορούμε να μιλήσουμε χωρίς επιφύλαξη και χωρίς ντροπή..

..δεν θα πεθάνουμε ποτέ από μοναξιά..

τι σημαντικό είναι να του μιλάμε και να μας ακούει...κάποιος που δεν χρειάζεται να του κρυβόμαστε,κάποιος που να μπορούμε να του πούμε αυτό που αισθανόμαστε,κάποιος που θα ακούσει τα λάθη μας και θα μας πει

<<δεν έχει σημασία ποιον έχεις πληγώσει αν έμαθες να μην ξαναπληγώνεις>>..

.<<δεν έχει σημασία τι λάθη έχεις κάνει αν δεν τα ξανακάνεις>>...

είναι έτσι η ζωή..

...και μεις ζούμε.....βροχή μου......

(το τραγούδι δικό σας!!!!!)

Ήρθες βροχή μου κι άλλαξες
το δρόμο και το νου
και βούλιαξε το βήμα μου ποτάμι
κι άθελά μου με τραβάς αλλού.....

Καλημέρααααα!!

Weeken's over...Have a good week!!!

αααααααχχχ....

....κοίτα να δεις που ξημέρωσε..

..και ξανά στην ίδια τρελή καθημερινότητα... ..θεότρελη..

μια συνεχής συναλλαγή και επαφές όλο τυπικότητα..

..μέσα στην ζωή λοιπόν..

σ'αυτήν που ήρθαμε και προσπαθούμε να της δίνουμε αξία...

είναι η ζωή μας....ναι..

και καταθέτουμε τη ψυχή μας....με αγάπη..

Yπάρχουν ψυχές που περνούν από τη ζωή χωρίς να την αγγίξουν..

χωρίς καν να πιουν μια γουλιά από το ζουμί της...

....είναι γιατί τους έλειπε η αγάπη?...είναι γιατί δεν είχαν τη δύναμη?

...και έτσι χάνονται..

χμμμμμ. ..δεν θέλω να χαθώ...

θέλω να ψάξω κι άλλο..

μια ζωή δεν μου φτάνει για να χορτάσω το ψάξιμο......γι'αυτό ζω..

..σήμερα ΖΩ..

πόσο σημαντικό είναι αυτό..

......να μπορώ να βλέπω όοολα αυτά που κάποιοι

δεν μπόρεσαν να δουν ποτέ..

''μην αφήνετε ποτέ σας το σήμερα να μαραίνεται..

μην αφήνειτε την ζωή να χάνεται...

μη βάζετε ποτέ το σήμερα ενέχυρο σ'αυτό που μερικοί μουχλιασμένοι εννοούνε αύριο....

..το σήμερα είναι δικό μας.."

αγάπηστε το και ζήστε το στο μέγιστο..

και επειδή η ζωή είναι τραγούδι το παρακάτω αφιερωμένο!!!!

Will your system be alright
When you dream of home tonight
There is no message we're receiving
Let me know, is your heart still beating?

Are we human or are we denser?
My sign is vital, my hands are cold
And I'm on my knees looking for the answer
Are we human or are we denser????




Close your eyes, clear your heart
Cut the cord..

Καλή βδομάδα να έχουμε παιδιά!!!

με πολλαααά χαμόγελα!!!

Φιλάκιααααα!!!!

Επιτέλουςςς.....

Τι κι αν ο καιρός μας τα κάνει μούσκεμα κάθε
μέρα....τι κι αν περιπλανιούντε κάτι "άσχημες" καταστάσεις γύρω μας???
εμείς μπορούμε και αλλιώς....















....Ας περάσουμε επιτέλους ένα ωραίο... Σαββατοκύριακο!!

..ας αφήσουμε πίσω όλα αυτά που μας γεμίζουν με κάτι περίεργα συναισθήματα

και ας γεμίσουμε το μέσα μας με ομορφιά,με μαγεία,με τρέλα!!!

....με αυτή την υπέροχη τρέλα που όταν την αγγίξεις

μέσα σου

σε βοηθάει να ζήσεις ακόμα

και όταν γύρω σου είναι όλα τόσο αβάσταχτα λογικά....



...ας βρούμε λοιπόν τη μαγεία μας και όταν νιώσουμε την τρέλα να μας κυριεύει

....ας την αφήσουμε να εκφραστεί!!!!



...καιαιι oooh yeeeeeees...ας χορέψουμε!!










σκεφτήτε μόνο αυτό...

..''αν το μοναδικό εργαλείο που έχουμε είναι μόνο ένα σφυρί,

τότε καταλήγουμε να αντιμετωπίζουμε τα πάντα

σαν να ήταν καρφιά''....

(εεεε μααα πιαααα.....τι στο καλοοό..
τα χέρια μου πόνεσαν απ'το "κάρφωμα")










Καλό Σαββατοκύριακο λοιπόν!!!!!!!
καιαιαιαιαιιι.....
πολλααααά φιλιαααά σε όλους σας!!!!!!!!

Your words in my memory Are like music to me..

..κόλλησα πάλι...



..δεν είναι ότι ψάχνεις καμιά φορά κάτι που δεν υπάρχει..

απλά ίσως να μην υπάρχει αυτό που ψάχνεις..(λέω εγώ τώρα..)



κι αν είναι αυτό πως θα καταλάβεις ότι άδικα ψάχνεις???



είναι επίσης και αυτό?

''Εύκολο λάφυρο δεν το ζυγώνω,το δυσκολόπαρτο μ'ευφραίνει μόνο''

ερμηνευτικααααά????

''Καμμένος''


''Μα, ωω μοίρα,κι αν δεν φτάσουμε στο πείσμα σου,μας μένει η γλύκα της απαντοχής κι η ευτυχία του ονείρου''




..χμμμ...ας τραγουδίσουμε λίγο..

I find the map and draw a straight line
Over rivers, farms, and state lines
The distance from 'A' to where you'd be
It's only finger-lengths that I see
I touch the place where I'd find your face
My finger in creases of distant dark places

I hang my coat up in the first bar
There is no peace that I've found so far
The laughter penetrates my silence
As drunken men find flaws in science

Their words mostly noises
Ghosts with just voices
Your words in my memory
Are like music to me

I'm miles from where you are,
I lay down on the cold ground
I, I pray that something picks me up
And sets me down in your warm arms.......









( ένα τραγούδι μπορεί να λέει τόσα πολλά μέσα σου..

ένα τραγούδι μπορεί να ''είσαι εσύ''....

συμβαίνει πολλές φορές να το ακούς για καιρό..και ξαφνικά,

σε μια στιγμή να συνειδητοποιείς ότι τελικά αυτό ζεις..

ότι είναι μια πραγματικότητα..



μέσα σ'αυτήν την πραγματικότητα..

μπορείς να είσαι πικραμένος χωρίς να στερεύει η αγάπη σου?

μπορείς να φτάνεις στο αδύνατο χωρίς να εγκαταλείπεις το στενό χώρο του δυνατού?



..μια πραγματικότητα που για τον κάθε 'μεγάλο δημιουργό' πάντα ερμηνεύεται,

ενώ για μας πάντα μένει ανερμήνευτη.....)






.....καλό βράδυ να έχουμε όλοι μας!!