Σαν την άνοιξη.....

Κάθομαι και σκέφτομαι ... (Αφορμή λιγα πράσινα φύλλα,ένα ζουζούνι, μερικά χαμόγελα και κάτι λέξεις?? ...δεν ξέρω να σας πω...)

Δεν είναι ότι δεν μου αρέσει ο χειμώνας.. που ώρες ωρες μοιάζει ατελείωτος...

Οι λίγες ώρες ημέρας,δεν προλαβαίνει ο ήλιος το πρόσωπο του να δειξει και έρχεται η νύχτα πάλι, καν την τσίμπλα δεν προλαβαίνεις να καθαρίσεις... βέβαια, για τους φανατικούς του ύπνου είναι ο παράδεισος,να τα λέμε και αυτά...

...ζωάραα!!!

.. το κρύο,Θεέ μου το κρύο..

.. βγαίνεις λίγο έξω και θαρρείς βρίσκεσαι στο τείχος του  got.. 10 μπλούζες,3 μπουφάν, γάντια, σκούφοι, μπότες.... μισή μέρα να ντυθείς και την υπόλοιπη να ξεντυθείς..  βέβαια στο κρύο έχουμε και το χιόνι.

Τι μαγεία Θεέ μου κι αυτό!!!

Πόσες ώρες σχεδίου ξόδεψες γι'αυτό!!!!?

Γιατί, όσα προβλήματα κι αν προκύπτουν στην καθημερινότητα μας, αυτή η ολόλευκη βασίλισσα του χειμώνα θα μας προκαλεί πάντοτε δέος!!!!! 

Και αχχχ... αυτά τα στενάχωρα και με χαμηλό φωτισμό "μίτινγκ" .. στο σπίτι ή στο καφέ ,με την  χαμηλόφωνη jazz στα αυτιά και την γεύση του ζυμωμένου κριθαριού στα χείλη..  . 1500 φορές την ανάσα σου θα  ανασάνεις... Φυσικά  αυτό ενίοτε, έχει την ομορφιά του.. μια παρέα όλοι,μια φωνή !!!

Η άνοιξη όμως!!!!!!

Αχ η άνοιξη!!! 

Οι πρώτες ζεστές ακτίνες του ήλιου, ώρες ολόκληρες να "φωτοσυνθέτεις"..

 τα ζωηρά χρώματα ..τα καταπράσινα τοπία ..!!

..και οι μυρωδιές, αυτές οι λουλουδάτες υπέροχες μυρωδιές....ναι, ένα ματσάκι στο χέρι αρκεί για να σου δημιουργήσει  έντονα και συναρπαστικά συναισθήματα !!!! 

..μεταβάλλεται ολόκληρη η ψυχολογία...

.και πώς άλλωστε να μην νιώθεις έτσι όταν ο ήλιος είναι μόνιμα λαμπερός και ζεστός... τα πάντα γύρω σου μυρίζουν γιασεμί, με τρεις σταγόνες κυκλάμινο και  δύο πικραμύγδαλο ....κι εσύ πετάς επιτέλους από πάνω σου ,τα "βαριά" παλτό  και τις παγωμένες ματιές...

 αφήνεις στην άκρη τον χαμηλό φωτισμό και τις ξύλινες επιφάνειες κι αναζητάς κάτι πιο φωτεινό και πιο χρωματιστό

με γεύση cocktail  και funky μουσικές!!!!

.. αυτή είναι η άνοιξη...μάλλον  η ευτυχία...

..και αυτός είναι ο  προορισμός του χειμώνα... 

Γιατί.. ...δεν είναι ότι δεν μου αρέσει ο χειμώνας....

Αστεροσκοπείο

"Διαρρήχτες του ήλιου
δεν είδαν ποτέ τους πράσινο κλωνάρι
δεν άγγιξαν φλογισμένο στόμα
δεν ξέρουν τί χρώμα έχει ο ουρανός
Σε σκοτεινά δωμάτια κλεισμένοι
δεν ξέρουν αν θα πεθάνουν
παραμονεύουν
με μαύρες μάσκες και βαριά τηλεσκόπια
με τ' άστρα στην τσέπη τους βρωμισμένα με ψίχουλα
με τις πέτρες τών δειλών στα χέρια
παραμονεύουν σ' άλλους πλανήτες το φως
Να πεθάνουν
Να κριθεί κάθε Άνοιξη από τη χαρά της
από το χρώμα του το κάθε λουλούδι
από το χάδι του το κάθε χέρι
απ' τ' ανατρίχιασμα του το κάθε φιλί"

               Μ. Σαχτούρης

Τα φιλιά μου και την αγάπη μου!!!

Καλό μας βράδυ!!!

Πόσος κόπος κ αγωνία...

Μέρα-νύχτα να παίζεις με τις λέξεις,
πώς, πρέπει, μεταξύ των, να τις πλέξεις 

και πώς, μαζί, να σμίξεις κάποιους ήχους,
ώστε να κλείσεις τ’ Όνειρο σε στίχους!

Πόσος κόπος και πόνος κι αγωνία,

να πλάσεις απ’ τη θλίψη σου αρμονία,

–και να την πλάσεις μ’ όλους σου τους τρόπους,

για να την ξαναδώσεις στους ανθρώπους!

                                         Πόσο βαθύ κι ασήμαντο, συνάμα,
                                                              της Ζωής σου και της Τέχνης σου το δράμα..

Ναπολέων Λαπαθιώτης

(μετά από πολλές σκέψεις για πολλά

και με αφορμή την ανάρτηση του

καλού μου Ιππότη )

καλό μας βράδυ....

"..νύχτα μαγική μην αργείς,
χρόνε τρέξε και φτάσε στο απόψε
εκεί όμως την ταχύτητα σου κόψε
λίγα βράδια στην ζωή είναι μαγικά,
θέλω το αποψινό να κυλήσει αργά.."

















Ότι και να λέμε.
                 ..τίποτα δεν είναι και ποτέ το ίδιο..






               ..απλά καληνύχτα...

θα κάψω αυτόν το χάρτινο ουρανό..

 Δύο λέξεις επιπλέον..
Μια λάθος σκέψη..
μια λάθος κίνηση..


κι αν ξεκινήσει να βρέχει??
πόση ώρα χρειάζεται άραγε για να πνιγείς στην βροχή?




όσο σωστά κι αν πάρεις την στροφή  πάντα θα υπάρχει
ο κίνδυνος για την επόμενη..
δεν είναι όλα μια ευθεία εξάλλου..
Πρέπει να υπολογίζεις σωστά,
να μην τρέχεις και φυσικά να μην αγωνίζεσαι
να κάνεις μια "προσπέραση" απλά και μόνο
για να αποδείξεις ότι μπορείς..
Πολλοί το γνωρίζουν,λίγοι το κάνουν 
και ελάχιστοι καταφέρνουν να φτάσουν
στο "τέλος" ..




Είναι τόσοι πολλοί οι άνθρωποι που χάθηκαν
γιατί απλά δεν υπολόγισαν σωστά..
δεν "μέτρησαν" και δεν "είδαν"...
αφέθηκαν και πλοηγήθηκαν από κάτι που
ενδεχομένως εμπιστεύτηκαν..
..και έτσι έχασαν για πάντα τον "ουρανό" τους...




Αυτόν τον χάρτινο ουρανό...




Μια απ' αυτές τις νύχτες που ονειρεύεσαι μα δεν κοιμάσαι
θ' ανάψω μια φωτιά και θα τη δεις όσο μακρυά και να 'σαι,
θα κάψω αυτόν το χάρτινο ουρανό...


Έτρεξα μέχρι το σταθμό.
Έψαχνα σαν τρελός μέσα στο πλήθος να σε δω.
Κάποιος μου είπε : "Μην αργείς,
Ίσως να είναι αυτή η τελευταία βραδιά της γης".....










Καλό βράδυ..

Δεν πρέπει ποτέ
 να "κλέβεις" τον αέρα του άλλου...
ακόμα και αν ο δικός σου έχει τελειώσει...


ακόμα και εκείνες τις "μαύρες" ώρες,εκείνες που 
πίνεις παρέα με την αντοχή σου και ψάχνεις...
.. ψάχνεις και δεν βρίσκεις...

κι αν είναι να "πληρώσεις" γι αυτό.. να το κάνεις..






..δεν στήνονται οι παγίδες έτσι απλά..




ακόμα και όταν
 ξέρουμε ότι
υπάρχουν και κάποια που δεν χωρούν
σε μια λέξη 
πως υπάρχουν ναι,
και συμβαίνουν την ώρα που σμίγουν οι ανάσες στον αέρα εκείνο...




τον κλεμμένο.. 
















καλό ξημέρωμα..

τι κι αν...

Να μην ακούς και

να μην βλέπεις...γίνεται?????

να είσαι "εδώ"

και να μην είσαι πουθενά

γίνεται???

να απλώνεις το χέρι και το μόνο

που να πιάνεις να είναι κάτι χαμένες

"λέξεις" από μια πρόταση που ήθελες

να ακούσεις...

γίνεται????

....αν δεν μιλάς..αν δεν ακούς...

αν δεν βλέπεις...αν δεν είσαι "εκεί"...

αν δεν μπορείς... αν δεν θες... αν υποθέτεις...

αν ήξερες... 

αν...

τι κι αν.....

δύστυχο ρολόι... τι ελπίζεις άραγε???

......μελωδία ξανά...

καλό ξημέρωμα...

Τι όμορφα θα ήταν να
έρχονται ξαφνικά στην ζωή μας

τα ωραία πράγματα...
..να μην χρειάζεται να σκέφτεσαι και να σκέφτεσαι
και να περιμένεις..
..να περιμένεις και να εύχεσαι..
να κοιτάς την πόρτα και όταν τελικά από
αγωνία και περιέργεια  την ανοίγεις να  βλέπεις
ανεμοστρόβιλους και κεραυνούς..


τι ωραία θα ήταν να μην ψάχνεις κάθε φορά
να βρεις τα όρια που έχεις βάλει από φόβο και μόνο μην τα ξεπεράσεις..
να υπάρχει και η άλλη "πόρτα".. να υπάρχουν και τα 
άλλα "περάσματα" ...αυτά που δεν χρειάζεται να είσαι τύφλα για

να τα δεις..


χμμ..όχι  ότι το τύφλα πειράζει δηλαδή..
έχει και τα καλά του..σε κάνει να χαμογελάς και να 
νομίζεις πως με ένα σάλτο και χωρίς "δίχτυ ασφαλείας" καταφέρνεις  το ακατόρθωτο!!
τι άλλο να πω.....?


μήπως για όλα αυτά φταίει η "άτιμη" συνήθεια?
αυτή η "αθόρυβη" καθημερινή και πληκτική συνήθεια??
μήπως???




όπως και  να 'χει εμείς ξανά και ξανά θα ακούμε
εκείνες τις όμορφες,"βραχνές" και πολύ γλυκές μελωδίες..
δεν είναι συνήθεια...
ποτέ δεν ήταν..



And it starts, sometime around midnight.
Or at least that’s when you lose yourself
for a minute or two.
As you stand, under the bar lights.
And the band plays some song
about forgetting yourself for a while.
And the piano’s this melancholy soundtrack to her smile.....






Είμαστε όλοι εδώ και  περάσαμε στον επόμενο χρόνο..
γι'αυτό λοιπόν εύχομαι
στο φιλαράκι μου τον Δημήτρη...
στην καλή μου Βίκυ..
στον αγαπημένο μου Ηλία..
στην μελωδία..
στην Χρυσάνθη..
στο Χριστινάκι..
στον ιππότη μας..
στην βροχούλα...
στην venus..
στον Σκρουτζάκο..
στην selcouth..
στον Σάββα..
στον απέναντι..
στην Αθηνά...
στην fotolabida...
στην Ηλι..
στην Αναζήτηση μου...
στην Σ'αγαπώ..
στην lockheart..
στην next day..
στην setty lepida..
στον s0t
στον προφήτη..
στην σιωπή...
στην αυρούλα..
και στον καλό μου Κώστα.......που ενώ λείπει είναι πάντα "εδώ"...


να είστε όλοι καλά,να περνάτε καλά και να 
χαμογελάτε..πάντοτε!!
σας στέλνω τα φιλιά μου και την αγάπη μου!!




(δεν θέλω να ξεχάσω κανέναν..ελπίζω

                      να μην το έκανα...)

Να πιάσεις την νύχτα από
τα μαλλιά και να την 
φιλήσεις δυνατά...

...και να το κάνεις

έτσι όπως δεν το έκανες ποτέ...

και να μην σκεφτείς..να

μην φοβηθείς τίποτα..

γιατί είναι όλα όσα

θέλεις εσύ να είναι..

καλό ξημέρωμα..

Μαθαίνω......???

Ένα μάθημα είναι η ζωή και

συ δεν το έμαθες ακόμα..


7ωρα, 8ωρα, 10ωρα και κάτι συγυρισμένα  
και απίστευτα 24ωρα.. και στο πρώτο
διάλειμμα πάει το μάθημα,
λες και κάποιος μπαίνει στο μυαλό σου
και στα κάνει άνω κάτω..
άντε να βγάλεις νόημα μετά..


και κάτι λέξεις όλο μπέρδεμα..


αρχή, συνάντηση, ευτυχία...(μεγάλη φθορά κατά την ανάγνωση..)


όνειρο, χαμόγελο, προσμονή...(η σκέψη φαντασιώνει και μετουσιώνει στιγμές..)


εφιάλτης, απουσία, περιθώριο...(μικρό,πολύ μικρό το ξέφωτο εκεί..)


αλυσίδα, ζωή μας, σκοποβολή,...(χμμμ..τοποθετείστε ψηλά τον στόχο σας..
στρέψτε την κάννη, σημαδέψτε και προσπαθήστε να τον πετύχετε..
κι αν πάλι δεν πετύχετε όλοι μη στεναχωριέστε..μπορεί τα σκάγια
να πέσουν κάτω αλλά θα ναι πιο ψηλά από αυτούς που έχουν χαμηλούς 
στόχους κ τους πετυχαίνουν.. μάθημα είναι και αυτό..)


κρίμα...(θεωρίες και θεωρίες και πάλι θεωρίες...και ένα "σύστημα"
όλο απάτη..)




κάτι παράξενες στιγμές..
..τελείωσε και το διάλειμμα και άντε
να μαζευτούμε μήπως τελικά και μάθουμε..
τι και πως???




..απαντήσεις δεν έχω αλλά ακούω αυτό..
είναι ο ήλιος που περνάει,
είναι η σιωπή που κυβερνάει,
είναι αυτή..
είναι η στιγμή...

..είναι ένας ήχος στο σκοτάδι,
η μοναξιά μετά απ' το χάδι...
                   είναι αυτή..
                   είναι μια στιγμή..


κι αν είναι γρήγορες σαν σφαίρες,
είναι μικρές,χαμένες μέρες
και όσες περνάν έχουν χαθεί,
ποτέ καμιά τους δε θα ξαναρθεί..






Καλό μας βράδυ...!

Είναι να μην πάρεις φόρα σ'αυτή την ζωή τελικά..

τρέχεις από δω,τρέχεις από κει  παίρνεις ανάσα

καιαιαι όλο λες

θ'αντέξεις....

μα ναι,τι άλλο?

πότε εδώ και πότε εκεί

και πότε στο τίποτα...

Εμμμ...δεν είναι "όλα" εδώ για να σε ζεσταίνουν με τα "ζεστούλικα"

χνώτα τους..

 να  σκουπίζουν

επιμελώς τον ιδρώτα σου

και να σου κάνουν αέρα την ώρα της αγωνίας σου...

κι αν "πίστεψες" στην συνταγή αυτή..κόψτην

τώρα και πες ένα τραγουδάκι...

και μη φοβάσαι.. μην υποχωρήσεις..

απλά τραγούδησε..

χμμμ...αυτές οι άτιμες υποχωρήσεις

ξεκινούν  πάντα δισταχτικά,με μικρά

πολύ μικρά βηματάκια..

στην αρχή σου ξινοφαίνεται και όσο κι αν λες

θα μείνεις βράχος άλλο τόσο

σε παίρνει ο κατήφορος...

Πάμε λοιπόν και πάλι για

ένα ακόμη φθινόπωρο...

Όλοι μαζί..

Καλό μας-σας βράδυ..

Called Out In The Dark...

It's like we just can't help ourselves
'Cause we don't know how to back down
We were called out to the streets
We were called in to the towns

And how the heavens, they opened up
Like arms of dazzling gold
With our rain washed histories
Well they do not need to be told

Show me now, show me the arms aloft
Every eye trained on a different star
This magic
This drunken semaphore
And I

We are listening
And we're not blindThis is your life...

This is your time....




Κάθε μάτι εκπαιδεύεται σε ένα διαφορετικό αστέρι..
αυτό, είναι μαγεία...
αυτό είναι ζωή μας..
αυτό είναι ο χρόνος μας...


...όλοι εμείς
ακούμε
και δεν είμαστε τυφλοί...




Καλησπέρεεεες..

Πάμε και ερχόμαστε κάθε μέρα,στην ίδια "διαδρομή"
 και πολλές φορές
δεν ξέρουμε αν πραγματικά ο λόγος που το κάνουμε
είναι το ίδιο ιδιαίτερος με πριν...
χμμμ..
"..είναι μερικοί άνθρωποι που οι μέρες τους πάνε και έρχοντε
χωρίς ν'αφήσουν πίσω τους ένα σημάδι, μια μυρωδιά, έναν ήχο.."

 
Μιλάμε και ξαναμιλάμε και πολλές φορές λέμε
τα ίδια και τα ίδια....και αλήθεια,θυμόμαστε ότι
αυτά που είπαμε είναι μια επανάληψη?
ότι ξεχάσαμε πως η στιγμή που το πρωτοείπαμε ήταν ιδιαίτερη
και όχι όλες οι άλλες...
"..είναι μερικοί άνθρωποι που μαδάνε με μανία όποια λέξη βρούν
μπροστά τους,δεν υπολογίζουν.."


Ακούμε και ξανακούμε απορίες,ερωτήσεις ..και πάλι..και πάλι...
και παλεύουμε για τις
απαντήσεις..
ώσπου τελικά συνειδητοποιούμε ότι δεν χρειαζόμασταν την απάντηση ..


Και φυσικά υπάρχει και αυτό..
περπατάμε και περπατάμε και "τρέχουμε" για να φτάσουμε γρήγορα στον 
προορισμό μας..
και κει,στο τέλος του δρόμου,στην στροφή και λίγο πριν ...


αααχ,δεν έπρεπε να έρθω εδώ...τόσος δρόμος,τόσα "χιλιόμετρα" άδικα..
και..? 
γκρεμίζονται οι "προορισμοί" και μαζί με αυτούς και όλα τα άλλα...




..δεν είναι κακό να πάμε και να έρθουμε..
δεν είναι κακό να πούμε και να ξαναπούμε..
δεν είναι κακό να ακούμε και να ξανακούμε..
και
φυσικά δεν είναι κακό να περπατήσουμε και να γυρίσουμε πίσω..


ναι...αλλά δεν είναι και καλό..


και όσο θα περνάνε αυτά,όσο εμείς θα σκεφτόμαστε...?




..ξεχάσαμε να ανάψουμε το φως
και μας πήραν τα σκοτάδια... 
πάλι..








Καλησπέρεεες σας!!!

Όταν θες κάτι πάρα πολύ

δύο πράγματα μπορεί να σου συμβούν..

ή να χάσεις το μυαλό σου με την εμμονή

αυτού που θες

ή να μην το χάσεις γιατί πολύ απλά μπορεί  να συμβεί αυτό που όλοι

πολύ καλά θυμόμαστε να έχουμε ακούσει,

πως όταν θέλουμε κάτι πάρα πολύ τα 

πάντα στο σύμπαν συνηγορούν στο να γίνει

αυτό το θαυμάσιο,απολαυστικό,σπουδαίο

 και φανταστικό θέλω...

Βέβαια,είμαι σίγουρη δηλαδή,

πως αυτά τα θέλω έχουν καταστρέψει

κόσμο και κοσμάκι..γιατί μπορεί 

η επιθυμία πραγματοποίησης του

θέλω να ήταν συναρπαστική,ωστόσο για κάποιους,κάποτε

το αποτέλεσμα ήταν προβλεπόμενο..

..δηλαδή,μη πραγματοποιήσιμο..δηλαδή

σπάσιμο νεύρων,λογικής και ενίοτε συναισθημάτων..

Όπως και να ναι όμως ξέρουμε πως είναι ωραίο

να έχεις θέλω!

είναι κάτι σαν προορισμός για κάποιους,αλλαγή

κατεύθυνσης για μερικούς και για λίγους έως και πολλούς

απόδραση από την ρουτίνα..

και επειδή,λέω εγώ δηλαδή, είμαστε κατά ένα 

τρόπο,περιορισμένο και μυστικό,τρελοί θαρραλέοι

και ικανοί 

και επειδή η ευτυχία έρχεται μόνο όταν "σπρώχνουμε"

το μυαλό μας και την καρδιά μας όσο πιο "μακριά" γίνεται

ας μην αφήσουμε τα θέλω μας να "σβήσουν" πριν καν 

ολοκληρωθούν ακόμα και σαν σκέψη..

μας αντιπροσωπεύουν μυστικά ή όχι 

και είναι ζωή μας....!!

Καλό και όμορφο

βράδυ σε όλους...

I would like to say...

Είναι πολύ μεγάλο μαρτύριο να
ψαχουλεύεις μέρα νύχτα τη ψυχή σου..
..να την φέρνεις από δω να την πηγαίνεις
από κει μήπως και τελικά βρεις τι είναι
αυτό που κάνει το "έξω" σου να χαμογελάει
και το "μέσα" σου να κλαίει γοερά..

..είναι πολύ μεγάλο μαρτύριο να λες ότι
είσαι καλά και την ίδια στιγμή να ψάχνεις να βρεις 
εκείνη την "πολύχρωμη" Κυριακή που

μύριζε  "ζάχαρη"....
..και να μην την βρίσκεις πουθενά...θαρρείς και όλη
η πίκρα του κόσμου ήρθε και στην έκλεψε..


..και χάθηκε..πέταξε μακριά και χάθηκε..


..χμμμ...είναι ωραία να πετάς..
να πετάς μακριά και να χάνεσαι..
είναι σαν να βγαίνεις στην καταιγίδα να κοιτάς
τα σύννεφα και να τραγουδάς!!


ίσως εκεί να βρίσκεται και η "Κυριακή"


μες στην καταιγίδα.



There are many things that I would like to say to you
but I don't know how..... 



And all the roads that lead you there were winding
And all the lights that light the way are blinding.....


Καλό βράδυ...

do not ever keep "forever" ...

.. is to leave
and do not ever give "everything" ...

καλό σας βράδυ....

Every Breath You Take...

Every breath you take
Every move you make
Every bond you break
Every step you take
I'll be watching you

Every single day
Every word you say
Every game you play
Every night you stay
I'll be watching you

O can't you see
You belong to me
How my poor heart aches with every step you take

Every move you make
Every vow you break
Every smile you fake
Every claim you stake
I'll be watching you

Since you've gone I been lost without a trace
I dream at night I can only see your face
I look around but it's you I can't replace
I feel so cold and I long for your embrace
I keep crying baby, baby please

Every move you make
Every vow you break
Every smile you fake
Every claim you stake
I'll be watching you....













Υπάρχουν άνθρωποι στη ζωή μας που βρίσκονται στο
ωραιότερο σημείο της ψυχής 
και που ότι κι αν γίνει θα παραμείνουν
εκεί...γι'αυτούς και μόνο
αξίζουν οι στιγμές...


                       
                                                                      Χρόνια Πολλά!!!

It's My Life.....

It's funny how I find myself

In love with you

If I could buy my reasoning

I'd pay to lose

One half won't do

I've asked myself

How much do you

Commit yourself?

It's my life

Don't you forget

It's my life

It never ends (It never ends...)

Funny how I blind myself

I never knew

If I was sometimes played upon

Afraid to lose

Oh, I'd tell myself

What good do you do

Convince myself

Oh, It's my life

Don't you forget

Oh, It's my life

It never ends (It never ends...)

And I've asked myself

How much do you

Commit yourself?

It's my life

Don't you forget

Caught in the crowd

It never ends (its my life)

..γιατί ξεχνάμε..

όταν δεν είμαστε "εκεί"...

και είναι ζωή μας..

δεν υπάρχει αμφιβολία..