Όπως και να 'χει το πράμα μία είναι η αλήθεια:
το καλοκαίρι τελείωσε...

με χαμογελάκια και γελάκια,με νευράκια,με εντασούλες και μερικά ακόμα μπερδέματα...

και μπορεί κάποιοι από μας να μην κάναμε,
εντός παρενθέσεως πάντα, αυτό που θέλαμε,

είτε γιατί δεν μας δόθηκε η ευκαιρία είτε γιατί
δεν πιέσαμε καταστάσεις(είμαστε βλέπετε και ευαίσθητοι στο θέμα δουλειάς)
και μείναμε με μερικές εικόνες από τα παλιά στο μυαλό
και με την επιθυμία για το κλείνω τα μάτια,ακούω το κύμα και ταξιδεεεεεεύω...
τώρα θα μου πείτε στο χέρι μας είναι να κάνουμε αυτό που θέλουμε!
όμως αυτό το "άτιμο" το χέρι,τώρα το καλοκαίρι, ξαφνικά σαν να μαρμάρωσε...λες και
μπήκε σε γύψο ένα πράμα...
(αλλά που θα μου πάει,θα τον βγάλω...Φθινόπωρο έρχεται..)

Τι να λέμε όμως τώρα??
πάει πέρασε??

κάπως ακούγεται, αλλά και τι άλλο να πεις?




το μόνο που έμεινε ακόμα είναι λίγα ώριμα καρπουζάκια..
χμμ,τουλάχιστον ας φάμε μερικά ακόμα!!!!!
τώρα που υπάρχουν και πριν
φύγουν και εξαφανιστούν όπως
μερικές "επιθυμίες"
που έμειναν μόνο να κοιτούν
τον ζεστό ήλιο...














any way...
τα παραπονάκια κατά μέρους..υπήρξαν και καλές στιγμούλες(λέμε τώρα και ελαφρώς,βεβαίως βεβαίως, ισχύει)...
και ας πάμε σε μια νέα εποχή!!!






welcome to the Autumn.
and a good time everyone!!!


Φιλάκιαααααα!!!!

Γράφω λέξεις, σβήνω σκέψεις....σε έναν χάρτινο ουρανό..

ΚΑΙ ΖΩΩΩΩΩ....


Ζω σ' ένα κόσμο από χαρτί
Όταν χιονίζει, όλοι μαζεύουν κομφετί
Κι όταν ρωτάω πού θα σε βρω
Όλοι μου δείχνουνε το χάρτινο ουρανό

Μια απ' αυτές τις νύχτες που ονειρεύεσαι μα δεν κοιμάσαι
Θ' ανάψω μια φωτιά που θα τη δεις όσο μακρυά και να 'σαι
Και θα κάψω αυτόν το χάρτινο ουρανό

Έτρεξα μέχρι το σταθμό
Έψαχνα σαν τρελός μέσα στο πλήθος να σε δω
Κάποιος μου είπε : "Μην αργείς,
Ίσως να είναι αυτή η τελευταία βραδιά της γης"

Μια απ' αυτές τις νύχτες που ονειρεύεσαι ασημένια τραίνα
Θ' ανάψω μια φωτιά και θα τα δεις να τρέχουν δίχως φρένα
Και θα κάψω αυτόν το χάρτινο ουρανό

Βρήκα στην πόρτα μου χθες βράδυ κάτι λουλούδια από χαρτί

Χιονίζει πάλι στη χάρτινη πόλη
Στα χάρτινα σπίτια κοιμήθηκαν όλοι
Θα βάλω φωτιά στο χάρτινο αετό μου
Θα κάψω για πάντα τον παλιό ουρανό

Μια απ' αυτές τις νύχτες που ονειρεύεσαι μα δεν κοιμάσαι
Θ' ανάψω μια φωτιά που θα τη δεις όσο μακρυά και να 'σαι
Και θα κάψω αυτόν το χάρτινο ουρανό

Μια απ' αυτές τις νύχτες που ονειρεύεσαι ασημένια τραίνα
Θ' ανάψω μια φωτιά και θα τα δεις να τρέχουν δίχως φρένα
Και θα κάψω αυτόν το χάρτινο ουρανό

Είδα να καίγεται χθες βράδυ μια πολιτεία από χαρτί.....





Χαρά σ'αυτούς που γέμισαν την ψυχή τους "φωτιές" και διάβασαν τραγουδιστά το μυστικό τους σημειωματάκι....το ψιθύρισαν το έκρυψαν μέσα τους βαθιά και έπειτα το έκοψαν κομματάκια και το σκόρπισαν στον άνεμο...



Καλό βράδυ!!!

Γυμνό σώμα...

Είπε: ψηφίζω το γαλάζιο.

Εγώ το κόκκινο. Κι εγώ.

Το σώμα σου ωραίο Το σώμα σου απέραντο.

Χάθηκα στο απέραντο.

Διαστολή της νύχτας.

Διαστολή του σώματος.

Συστολή της ψυχής.

Όσο απομακρύνεσαι Σε πλησιάζω.

Ένα άστρο έκαψε το σπίτι μου.

Οι νύχτες με στενεύουν στην απουσία σου.

Σε αναπνέω.

Η γλώσσα μου στο στόμα σου

η γλώσσα σου στο στόμα μου- σκοτεινό δάσος.

Οι ξυλοκόποι χάθηκανκαι τα πουλιά.

Όπου βρίσκεσαι υπάρχω.

Τα χείλη μου περιτρέχουν τ' αφτί σου.

Τόσο μικρό και τρυφερό πως χωράει όλη τη μουσική;

Ηδονή-πέρα απ' τη γέννηση,πέρα απ' το θάνατο.

Τελικό κι αιώνιο παρόν.

Αγγίζω τα δάχτυλα των ποδιών σου.

Τι αναρίθμητος ο κόσμος.

Μέσα σε λίγες νύχτες

πως πλάθεται και καταρρέει όλος ο κόσμος;

Η γλώσσα εγγίζει βαθύτερα απ' τα δάχτυλα.

Ενώνεται.

Τώρα με τη δική σου αναπνοή

ρυθμίζεται το βήμα μου κι ο σφυγμός μου.

Δυό μήνες που δε σμίξαμε.

Ένας αιώνας κι εννιά δευτερόλεπτα.

Τι να τα κάνω τ' άστρα αφού λείπεις;

Με το κόκκινο του αίματος είμαι.

χμμ...δυο μήνες καιρός...

..Καληνύχτα.

.

Εαρινή Συμφωνία....

"Χαρά χαρά.

Δε μας νοιάζει

τι θ' αφήσει το φιλί μας

μέσα στο χρόνο και στο τραγούδι.

Αγγίξαμε

το μέγα άσκοπο

που δε ζητά το σκοπό του.

Ο Θεός

πραγματοποιεί τον εαυτό του

στο φιλί μας.

Περήφανοι εκτελούμε

την εντολή του απείρου.

'Ενα μικρό παράθυρο

βλέπει τον κόσμο.

'Ενα σπουργίτι λέει

τον ουρανό.

Σώπα.

Στην κόγχη των χειλιών μας

εδρεύει το απόλυτο.

Σωπαίνουμε κι ακούμε

μες στο γαλάζιο βράδυ

την ανάσα της θάλασσας

καθώς το στήθος κοριτσιού ευτυχισμένου

που δε μπορεί να χωρέσει

την ευτυχία του.

'Ενα άστρο έπεσε.

Είδες;

Σιωπή.

Κλείσε τα μάτια..."

...απλά κλείσε τα μάτια...

κι όσα ταξιδια δεν έκανες,έτσι θα τα κάνεις...κι όσα ποτέ

δεν ένιωσες,έτσι θα τα νιώσεις..

κι όσα τόσο καιρό σου λείψανε......έτσι θα βρεις...

..μια ανάσα..μια προσευχή.....ένα όνειρο..

..εσύ απλά κλείσε τα μάτια....

..τι να θυμηθώ...




Καλό βράδυ..

Σήμερα λοιπόν...και μετά από πολυυυύ
καιρό λέω και αυτό...

..μπορεί οι "καλές" μας "τσιγγάνες"
να λένε ότι διαβάζουν το μέλλον...
ξεχνάνε όμως ότι η λέξη "μέλλον"
δεν περιορίζεται στην στιγμή της ώρας,της μέρας,της εβδομάδας...

..αλλά επεκτείνεται προφανώς και στην στιγμή των μηνών κ των χρόνων...


(Χμμ..πέρασαν μήνες ..με λίγες γρατσουνιές βέβαια στην ψυχή,αλλά δεν
βαριέσαι..
Αγκαθάκι ήταν,που μπήκε,πλήγωσε αλλά βγήκε
αφήνοντας ένα σημαδάκι..)


..και αφού λοιπόν, συνεχίζω, είναι αυτό,λέω εγώ τώρα δηλαδή,ας ανοίξουμε τα φτερά μας και ας χαρούμε όλοι στο μέγιστο
τις στιγμές μας, όσες κι αν είναι αυτές!!


..και σήμερα,μιας και έχουμε ένα σχετικό περιθώριο να κάνουμε
μια σχετική και πάλι κατάχρηση,ας πιούμε κάτι στην υγειά μας!!!










Η επιλογή βέβαια δική σας θά'ναι...

Στην υγειά μας λοιποοοόν!!!















Έχω να πω και αυτό...


"αυτό που μας έκανε και κάνει να χαμογελάμε με την "ψυχή" μας
να μην χαθεί ποτέ απ'την ζωή μας...."








γιατί εμείς το αγαπάμε ακόμα και
θα το αγαπάμε για όλο το υπόλοιπο της
ζωής μας....
"...είσαι το πιο λευκό χρώμα απ'τις σκέψεις μου....."

(με μια αφορφή.. όταν θέλεις...)











Για άλλη μια φορά καλό Σ/Κ να έχουμε όλοι μας-σας!!!
και να περάσουμε όσο πιο όμορφα μπορούμε!!!

Μάκιαααα στα μούτρα!!!