Ώρες ώρες  μου έρχονται κάτι εικόνες

από τα περασμένα και φέρνουν κάτι

παράξενα και "χαζά" χαμόγελα...

..και άντε εσύ να προσπαθείς να πείσεις τον άλλον

ότι δεν έκανες αυτό που  έκανες..

 -Μα ναι σας λέω,δεν το έκανα εγώ..

δεν έδωσα εγώ το σημείωμα στον απέναντι μου,και

φυσικά δεν το έγραψα εγώ..

δηλαδή δεν θα είναι άδικο να τιμωρηθώ για κάτι

που δεν έκανα?

δεν είναι άδικο να μου στερήσετε το δικαίωμα 

να μάθω(περίπου) αυτών που θα πείτε?

πίστευα πως είσαστε δίκαιος και καλός με

τους μαθητές σας!

και είναι λόγος αυτός να με γράψετε στο ποινολόγιο??

είναι λόγος αυτός να με αφήσετε μια ώρα μόνη μου έξω??

(όχι φυσικά ότι θα με χαλούσε,αλλά ήταν η λάθος στιγμή)

χμμ, τελικά ξέρετε τι?

αυτοί οι άνθρωποι λες και είχαν μάτια και στην πλάτη..

έβλεπαν όλα όσα εμείς ποτέ δεν θα βλέπαμε..

τώρα θα μου πείτε πως αν είχαν 

γνώση και πείρα οι νέοι τώρα θα κυκλοφορούσαν "τέρατα" έξω..

 έτσι λοιπόν και 'γώ σήμερα "είδα" ότι ο

μικρούλης πίσω μου όλο και πείραζε με τρόπο

την καρέκλα μου, και όταν μπλέχτηκαν τα δαχτυλάκια του

στα μαλλιά μου  χωρίς καν να πω κάτι(ένα χαμογελάκι ίσα ίσα

πρόλαβε να μου βγει)με κοίταξε με ένα ύφος τόσο

αστείο και απολογητικό  και  μου είπε πως η αδελφούλα του

έφταιγε!!

Χαχα,μα ναι, δεν το έκανε αυτός

όπως τότε δεν το έκανα και γω,

 κι ας ήμουν αρκετά μεγαλύτερη από τον μικρούλη σήμερα ...ο απέναντι μου ήταν !!

O σημερινός καφές ήταν ωραίος,

ήταν διαφορετικός και ίσως και πιο γευστικός

γιατί είχε κάτι από τα παλιά....

γι'αυτό λοιπόν,λέω εγώ δηλαδή,

 κρατάμε τις 'αναμνήσεις' μας  καταπίνοντας ένα 

μεγάλο και ωραίο χαμόγελο και προχωράμε..

Καλό σας-μας βράδυ!!