Aπό το ένα όνειρο μέσα
σε ένα άλλο..και κάτι σαν εφιάλτης..
και από 'κει??... στο τέλος ενός ακόμα
Δεκέμβρη..
Όλα φαίνονταν σαν δωρεάν αλλά τελικά
όλα πληρώθηκαν,όλα πληρώνονται..ακριβά..
δοκιμασίες...
    αλλά μπορεί και όχι..

ταλαιπωρίες..
    μπορεί και ναι..


ίσως να κάναμε λίγα.. ίσως να μπορούσαμε πιο
πολλά,αλλά και  αν όλα μπερδεύτηκαν 
εμείς μπορέσαμε και μπορούμε ακόμα
να "ακούμε"...
ζωή  στην φαντασία να δώσουμε..
και με ένα Εκατομμύριο φωνές αυτό
θα ψιθυρίζουμε και μέσα από αυτό θα ελπίζουμε..



Did the stars come out to play? ??
..or is it my imagination????

Αιώνιες "φλόγες" ξανά....









Το τραγούδι για τον αγαπημένο μου Κώστα..
Να είσαι καλά και να περνάς καλά όπου κι αν είσαι καλέ μου..!!



                                                           Καληνύχτες σε όλους σας.....

Ο ένοχος ενός εγκλήματος πληροί τρεις προϋποθέσεις:

 είχε κίνητρο, 

είχε τα μέσα

 και είχε και την ΕΥΚΑΙΡΙΑ......

Καλό βράδυ...

ΑΣ ΧΑΘΕΙΣ.....

Μες στα σύννεφα, ΖΩΗ ΜΟΥ
μακριά απ' τη φυλακή μου να με πας
Να μ' αγγίζει ο αέρας,
σαν το ξύπνημα μιας μέρας να γελάς.
Να κουρνιάζω στο πλευρό σου,
μες στο παραμιλητό σου να με βρεις.
Ν' ακουστεί το όνομά μου
κι εσύ ράγισε, καρδιά μου
κι ας χαθείς, ας χαθείς.

Να με σήκωνε ένα κύμα
να με λύτρωνε απ' το κρίμα της ψυχής.
Να ξεπλύνει το θυμό μου
να ξανάρθει τ' όνειρό μου να το δεις.
Ας ερχόταν ένα βράδυ
να 'χε φως κι όχι σκοτάδι να το ζεις.
Να μπορώ να σου γελάσω
κι ύστερα να προσπεράσω
κι ας χαθείς, ας χαθείς.

Του μυαλού μου οι εικόνες
να 'σβηναν σαν να 'ταν πόρνες της στιγμής.
Να μην έχω να θυμάμαι όλα αυτά που με πονάνε, ας χαθείς.
Να μην ξέρω πια τι κάνεις,
άλλο να μη με πικράνεις, δεν μπορώ.
Δεν μπορώ να σε κοιτάζω και στα λόγια να μη βάζω σ' αγαπώ....





...λίγη δύναμη ακόμα Θεέ μου σου ζητάω...

Ό,τι και να λέμε...
τίποτα δεν αλλάζει..


Ακόμα και αν ο πίνακας σου έχει τα 
ομορφότερα χρώματα,τα ωραιότερα σχήματα
και έχει όλες τις λεπτομέρειες πολύ σωστά
σχεδιασμένες...
..και....δεν φτάνει  να τον βλέπεις μόνο εσύ όμορφο..




..........I want to live where soul meets body...








but....
... I cannot guess what we'll discover
when we turn the dirt with our palms...

.. είναι απίστευτα ωραία να θυμάσαι την 
"αρχή" και πονάει αβάσταχτα πολύ να βλέπεις το "τέλος"...












Καληνύχτα σας....

Να λες...και πάλι

Να λες..

μια ζωή δεν μου φτάνει για να ζήσω..

και μετά να αναιρείς.. να σταματάς εκεί

που μόλις είχες αρχίσει..

και..

δεν είναι ότι βρίσκεσαι μισό κόσμο μακριά..

δεν είναι ότι βαρέθηκες να ακούς 

τους ήχους του χαρτιού με μισή ανάσα

για το το τελευταίο..

και δεν είναι ότι ο χρόνος περνά τόσο μα τόσο

γρήγορα που ούτε την αύρα του δεν νιώθουμε..

αλλά..

είναι γιατί 

αντιλαμβάνεσαι πως εκείνο το μικρό,

το πολύτιμο δευτερόλεπτο της ζωής σου

το χαράμισες για κάτι που δεν είχε αξία..

και γίνονται τόσα πολλά τα δευτερόλεπτα

που σχεδόν σε τρομάζουν..

Σε τι κόσμο ζούμε Θεέ μου...

Καλό απόγευμα..!!

Η μυρωδιά της λέξης...

Διαφορετικό

άρωμα άγριου κύμινου

Ενοχή

σαν τα καπέλα των μανιταριών, κάτι σαν μούχλα από μπαγιάτικο ψωμί

Έρωτας

άρωμα ροδακινιού

Λάθος 

άρωμα κόκκινου σταφυλιού

Νοσταλγία

σαν μανουσάκι στο λόφο, την ώρα του δειλινού

Όνειρο

άρωμα δυνατό, μεθυστικό, άρωμα νάρκισσου

Πάθος

αφρισμένη θάλασσα και σάπια φίκια, μια βαριά μυρωδιά ιωδίου

Φιλί 

μυρωδιά άγριου τριαντάφυλλου

Φόβος

μυρωδιά καμένου ρούχου

Χάδι

μυρωδιά κανέλας

Χαμόγελο

άρωμα μανιταριού, όταν του πατάς τη φλούδα με το νύχι σου....
Α.Π

Ξεχαστήκαμε στις ώρες και μας

έφυγαν οι στιγμές...χωρίς χαμόγελα..

πέρασαν και χάθηκαν..φεύγουν μακριά.. διαφορετικά..

και ζαλίζεσαι,χάνεις το μέτρο και στο αμέσως επόμενο σου

βήμα έχεις χάσει και την ουσία...φόβος..

αυτή, που

καιρό κάνεις να την βρεις αλλά μια στιγμούλα

για να πετάξει..νοσταλγία...

και μετά δεν πα να κλείνεις χαραμάδες..δεν θα την βρεις..

το ταξίδι της ξεκίνησε και είναι μακρινό.. φιλί..

μια "λάμψη" μοιάζουν να είναι όλα...έρωτας..

που έρχεται ξαφνικά και πριν προλάβεις να δεις

το χρώμα φεύγει...πάθος...

...............η μυρωδιά σου όμως μένει..

σαν εκείνη την όμορφη σου "κίνηση" του πρωινού...χάδι..

χωρίς "φωνή"... εσύ μέσα μου "μιλάς"... καμιά ενοχή..

Καληνύχτα..

            ....και Καλημέρα.....λάθος..?

..στο repeat..

If you're still alive
My regrets are few
If my life is mine
What shouldn't I do???

half of something else...

So I think of all the years spent alone

It's like you're searching for something

To make you feel whole.....

                              Like you're half of something else

                                                      Just a fraction of your self........

Μόνο ένα μέρος του εαυτού μας...

...και ας μην το παίρνουμε τόσο σκληρά..

κάνουμε ότι μπορούμε..

..εξάλλου δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις

και αυτό είναι κατανοητό..

                

                      I'm only half of something else......

Αυτός είναι ο τρόπος που θα ακούσουμε ένα τραγούδι....

αυτός ίσως να είναι

και ο τρόπος που θα πούμε  καλημέρα...

....there's so much more i never knew...

Πόσος κόπος κ αγωνία...

Μέρα-νύχτα να παίζεις με τις λέξεις,
πώς, πρέπει, μεταξύ των, να τις πλέξεις 

και πώς, μαζί, να σμίξεις κάποιους ήχους,
ώστε να κλείσεις τ’ Όνειρο σε στίχους!

Πόσος κόπος και πόνος κι αγωνία,

να πλάσεις απ’ τη θλίψη σου αρμονία,

–και να την πλάσεις μ’ όλους σου τους τρόπους,

για να την ξαναδώσεις στους ανθρώπους!

                                         Πόσο βαθύ κι ασήμαντο, συνάμα,
                                                              της Ζωής σου και της Τέχνης σου το δράμα..

Ναπολέων Λαπαθιώτης

(μετά από πολλές σκέψεις για πολλά

και με αφορμή την ανάρτηση του

καλού μου Ιππότη )

καλό μας βράδυ....

Έργο ζωής..??

"Σ' έχω ψάξει στη γη των αγγέλων

εκεί που τ' όνειρο ζει

απ' το ποτέ ως το μέλλον

στην αιώνια στιγμή..."

Μερικές φορές το τι ζητάμε από την ζωή μας
γίνεται τρομερά σημαντικό..και έτσι μέσα από την
καθημερινότητα και την απλότητα μας έρχεται μια στιγμή
που γουρλώνουμε τα μάτια  και λέμε ναι,
τώρα μαθαίνω και την ζω..


Έργο "ζωής" βλέπεις η ζωή!!


Ότι καταλαβαίνεις την μια στιγμή την άλλη
δεν το γνωρίζεις καν..
Είναι βλέπετε αυτό που όλοι μας ξέρουμε,πως την
ζωή την καταλαβαίνουμε αναδρομικά..δηλαδή
κατόπιν εορτής,δηλαδή πάει,έφυγε...


Την στιγμή όμως που συμβαίνει να νιώθεις  ότι
ακόμα και το πιο ασήμαντο είναι απίστευτα σημαντικό,εκείνη η στιγμή
λοιπόν, είναι η γεμάτη με νόημα...


Απίστευτο..
Πολύ απλό,πολύ όμορφο και τα λέει όλα..

Θα σε ψάχνω στο τέλος του χρόνου

και στην αρχή τ' ουρανού

μ' ένα τραγούδι του δρόμου

Θα σε ψάχνω παντού..

Ακόμα και στην άλλη άκρη του κόσμου
να είσαι...
..ακόμα και από  'κει 
μπορείς να βρείς την "τρέλα" σου
να την αγγίξεις και να διαπιστώσεις
ότι τίποτα δεν σε σταματά..!!








Καλό βράδυ σε μας..!!
αλλά και Καλή μέρα στην άλλη πλευρά του πλανήτη!!

"..νύχτα μαγική μην αργείς,
χρόνε τρέξε και φτάσε στο απόψε
εκεί όμως την ταχύτητα σου κόψε
λίγα βράδια στην ζωή είναι μαγικά,
θέλω το αποψινό να κυλήσει αργά.."

















Ότι και να λέμε.
                 ..τίποτα δεν είναι και ποτέ το ίδιο..






               ..απλά καληνύχτα...

Δε θα 'θελα εδώ Θεός να επέμβει
και ας ξέρω, φως μου, πως τυφλά τον υπακούς
Σκυφτός εγώ, γονατιστός, θα του ζητούσα
να μην επέμβει στους θολούς σου δισταγμούς


Μη σε φέρει, μη σε στείλει
μη σ' αγγίξει τόσο δα
και επιτέλους αν σε στείλει
να σε στείλει εδώ ξανά


Χέρια μου αδειανά, Χριστέ !
άδεια μου αγκαλιά, Χριστέ μου !
Χέρια μου αδειανά, Χριστέ !
άδεια μου αγκαλιά


Αν και για μένα αγγελούδια δεν υπάρχουν
μόλις σε ιδώ κοντεύουν να επαληθευτούν
Αχ θα τα εσύναζα και θα τα εκλιπαρούσα
με τις φλογίτσες τους στο πλάι σου να σταθούν


Να σου φέγγουν να βαδίζεις
εν χάριτι ομορφιάς
σαν Χριστός πάνω απ' τη λίμνη
και σε μένα να γυρνάς


Βαμμένος είμαι στην αγάπη
έτσι ήσουν πάντοτε κι εσύ
Πιστεύω σ' ένα μονοπάτι
που θα 'μαστε μαζί


Κι έτσι ας καίνε οι λαμπάδες
στα μονοπάτια στα βουνά
κι εκείνη πάντα θα επιστρέφει
κάθε στιγμή παντοτινά......













πάντα θα υπάρχουν οι στιγμές μας..
πάντοτε θα είναι μέσα μας..ότι κι αν γίνει..
όπου κι αν πάμε..
είναι μόνο δικές μας..

Αν....

I survived against the will of my twisted folk
But in the deafness of my world the silence broke
And said


"Follow me down to the valley below You know
Moonlight is bleeding from out of your soul"

Γιατί,αν..

Αν η ψυχή μας φορούσε πάντα τα καλά της και καλωσόριζε τα όνειρά μας....

Αν το καράβι μας έφτανε φωταγωγημένο στο λιμάνι που είχαμε διαλέξει....

Αν στην προβλήτα μας περίμεναν, με ανθοδέσμες και χειροκροτήματα ,όλοι αυτοί που αγαπήσαμε....

Αν τόσες φορές ,παρασυρμένοι από το τραγούδι των σειρήνων,δεν είχαμε χάσει τη ρότα μας....

Αν δεν είχαμε κρυφτεί λαθραία σε λάθος όνειρα....

Αν όλα αυτά που γυάλιζαν και τα μαζέψαμε με τόση αφοσίωση και στοργήξέραμε από την αρχή πως δεν ήταν χρυσάφι.....Μπορεί και να το ξέραμε ,αλλά μας έφαγε η ουτοπία.

Αν δεν είχαμε ξεπουλήσει σε γαλίφηδες εμπόρους τα τιμαλφή μας,για λίγες γουλιές παρηγοριάς....

Αν δεν είχαμε αφήσει την πόρτα της ψυχής μας ανοιχτή,για να βρουν άσυλο οι κατατρεγμένοι....Τι απερισκεψία κι αυτή!Πάντα τους ληστές τους περνούσαμε για κατατρεγμένους.

Αν ξέραμε να διαβάζουμε εγκαίρως τα σημάδια των καιρών και να προβλέπουμε καταιγίδες.......

Αν φορούσαμε στολές παραλλαγής....Αυτό είναι σίγουρο μέσον για να πετύχεις.Μα εντελώς το αψηφήσαμε!

Εμείς ακόμα και τη νιτσεράδα για τις βροχές που κάποιος προνοητικός-δεν μπορεί πάντα υπάρχει ένας τέτοιος στο περιβάλλον μας-έχωσε στις αποσκευές μας,τη χαρίσαμε στον πρώτο τεμπέλη ψαρά.Έτσι.....Γιατί μας άρεσε το χαμόγελό του.....

Αχ,αυτή η λάθος εκτίμηση....Ο υπερβάλλων ζήλος...Η περιττή γεναιοδωρία!

Αν είχαμε υψώσει έναν τοίχο για να προστατέψουμε τη ζωή μας...Ένα ανάχωμα έστω.Μια ξερολιθιά.

Αν δεν είχαμε μπερδέψει τα σημεία του ορίζοντα και περιμέναμε να βγει ο ήλιος από τη δύση...Πόσος χαμένος χρόνος ,αλήθεια!

Αν δεν χαμογελούσαμε ,με κείνο το ηλίθιο χαμόγελο,σ'αυτόν που ερχόταν καταπάνω μας μ'ενα σουγιά....Λέγαμε αποκλείεται!Άλλη θα είναι η πρόθεσή του.

Αν δεν δίναμε ραντεβού με την ψυχή μας ,πέρα από τα όριά της....

Αν δεν κάναμε τον κλόουν,με στόχο να διασκεδάσει η ομήγυρις και να ξεχάσει τον καυμό της....

Αν όλος ο κόσμος ήταν ένα κουκούλι που θα μας προστάτευε και μέσα εκεί,με όλη μας την άνεση,θα γινόμασταν από σκουλήκια πεταλούδες.....

Αν...Αν....

Αν ήταν όλα.... αλλιώς!

Άντε καλέ!

Μα τότε ,πως θα ξεχωρίζαμε το φως που κλείνουν μέσα τους τα φύλλα της παπαρούνας;

Αλκ.Παπαδάκη

Καλή σας μέρα..

θα κάψω αυτόν το χάρτινο ουρανό..

 Δύο λέξεις επιπλέον..
Μια λάθος σκέψη..
μια λάθος κίνηση..


κι αν ξεκινήσει να βρέχει??
πόση ώρα χρειάζεται άραγε για να πνιγείς στην βροχή?




όσο σωστά κι αν πάρεις την στροφή  πάντα θα υπάρχει
ο κίνδυνος για την επόμενη..
δεν είναι όλα μια ευθεία εξάλλου..
Πρέπει να υπολογίζεις σωστά,
να μην τρέχεις και φυσικά να μην αγωνίζεσαι
να κάνεις μια "προσπέραση" απλά και μόνο
για να αποδείξεις ότι μπορείς..
Πολλοί το γνωρίζουν,λίγοι το κάνουν 
και ελάχιστοι καταφέρνουν να φτάσουν
στο "τέλος" ..




Είναι τόσοι πολλοί οι άνθρωποι που χάθηκαν
γιατί απλά δεν υπολόγισαν σωστά..
δεν "μέτρησαν" και δεν "είδαν"...
αφέθηκαν και πλοηγήθηκαν από κάτι που
ενδεχομένως εμπιστεύτηκαν..
..και έτσι έχασαν για πάντα τον "ουρανό" τους...




Αυτόν τον χάρτινο ουρανό...




Μια απ' αυτές τις νύχτες που ονειρεύεσαι μα δεν κοιμάσαι
θ' ανάψω μια φωτιά και θα τη δεις όσο μακρυά και να 'σαι,
θα κάψω αυτόν το χάρτινο ουρανό...


Έτρεξα μέχρι το σταθμό.
Έψαχνα σαν τρελός μέσα στο πλήθος να σε δω.
Κάποιος μου είπε : "Μην αργείς,
Ίσως να είναι αυτή η τελευταία βραδιά της γης".....










Καλό βράδυ..

Ξέρετε κάτι??
τελικά,
 το μάτι,πραγματικά όμως,
είναι το πιο ανακριβές,το
πιο αναξιόπιστο και το πιο μεροληπτικό όργανο
που διαθέτει το σώμα μας...
..και είναι η πρόταση αυτή που πάντοτε έρχεται
στο μυαλό μου...< κοιτάμε αλλά δεν "βλέπουμε">

Παρασυρόμαστε τόσο μα τόσο
εύκολα από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας και
κινδυνεύουμε ανά πάσα στιγμή να βρεθούμε όχι απλά
στην άκρη του γκρεμού,αλλά να αιωρούμαστε και να έχουμε
ζωγραφισμένη στο πρόσωπό μας μια εικόνα 
θανάτου..


και κάπου εκεί κοντά έρχεται και
αποδεικνύεται  ότι είναι απαραίτητο να "φιλτράρουμε" ακόμα και τα 
πιο άσχετα ερεθίσματα..
άσε που ισχύει και αυτό,όταν ανοίγεσαι 
κινδυνεύεις να μπλεχτείς..
Ξέρω ότι με όλα τα παραπάνω
 καταλήγουμε στην άποψη του αν το μοναδικό εργαλείο που θα είχαμε ήταν μόνο 
ένα σφυρί θα καταλήγαμε να αντιμετωπίζουμε τα πάντα σαν 
να ήταν καρφιά..και αυτό δεν είναι ότι καλύτερο..


όμως...
αλήθεια,πόσες λάθος εκτιμήσεις κάνουμε?? και πόσες
από αυτές μπορούμε να αντέξουμε?
σε τι πρέπει να ενδώσουμε
και σε τι όχι???














...πάντοτε,μισοσυνειδητά ονειρευόμαστε κάτι
πιο απλό αλλά με πολύ νόημα..


Καλό σας βράδυ...

Υπάρχουν και μέρες που ξεκινούν ωραία,συνεχίζουν
ωραία και τελειώνουν επίσης ωραία..
Αλλά υπάρχουν και μέρες που ξεκινούν ωραία,
δυσκολεύουν στην πορεία και στο τέλος
γίνονται απίστευτα μισητές...


αν κοιμάσαι με τόσα παράσιτα στο κεφάλι
σου θα μου πείτε τι άλλο μπορεί να συμβεί???




..χμμμ...τώρα θυμήθηκα αυτό..




Λοιπόοοοοοον..την παρούσα ανάρτηση θα την αφιερώσω σ'αυτούς που δεν ξέρουν τι θέλουν..


ή μάλλον σ'αυτούς που δεν ξέρουν πως το θέλουν...

(δεν ξέρω πως μου ήρθε αυτό..ίσως να φταίνε τα όνειρα των τελευταίων ημερών..


ποιος ξέρει?


..αν σκεφτείς ότι κάποιοι λένε ότι τα όνειρα πολλές φορές βγαίνουν αληθινά..τότε τι άλλο να πω??)






(..μα πως γίνεται να μας χαλάνε κάποια πράγματα έτσι?


πως γίνεται το μυαλό να παίζει τέτοια παιχνίδια?


..και το κορυφαίοο?? με υποθέσεις έχεις πατώσει στο τσακ-μπαμ...


χμμ..βραβείο ''υποθετικής σκέψης'' θέλωωω...)






(άντε και συ να προσπαθείς να πεις πως αυτός δεν είναι ελέφαντας..το πιστεύεις όμως?


το έχεις?  που λέμε πιο ''λαικά??)






(εμμμ,ένα τραγούδι δεν φτάνει να σου αλλάξει το αρρωστημένο και γεμάαααατο καταστροφή μυαλό.ειδικά αν δεν ξέρεις...


-Σε ποιον πάει τελικά καλύτερα??)






(τραγικό για όποιον προσπαθεί,μεγάλος κόπος...


συμπέρασμα?....


-Ψάξτο καλύτερα,θα το βρεις δεν μπορεί...και θα σωθούμε όλοι)


 (που να σου εξηγώ τώρα τι σκέφτομαι..


και τι να πω..ευχαριστώ??)






(ουουουφφφ.....μέρα κι αυτή σήμερα...


κι ένα στυλό της προκοπής εδώ μέσα για να γράφω δεν έχω..την τύχη μου σήμερααααα...)






(αν ξυπνήσεις στραβά τι άλλο μπορεί να περιμένεις στη συνέχεια?


πωπωωωω πίκραααα...και ο καφές απαίσιος..τι σκεφτόταν άραγε αυτός που τον έφτιαχνε??


..και το άλλο που το πααας? 'ο πελάτης έχει πάντα δίκιο'..


..ήθελα να ξερα ποιος το είπε πρώτος...)






(χαα...μια αλλαγή πλανήτη δεν θάταν άσχημα τελικά....


μήπως να ζητήσω και γω ακρόαση Θεού??....μπορεί να πετύχει....)






(ουουφφφ.....άντε να περάσει αυτή η μέρα...ίσως να προλάβω να πάρω την θέση στο fun club των ''ανόητων''


(δικαιωματικά εεεε!?)......)











.πόσες ευχές δίνει το Τζίνι είπαμεεε???






αλλαααά ξέχασα...ΕΔΩ δεν πιάνουν οι ευχές...






χμμμ..καλημέρααααα???

Δεν πρέπει ποτέ
 να "κλέβεις" τον αέρα του άλλου...
ακόμα και αν ο δικός σου έχει τελειώσει...


ακόμα και εκείνες τις "μαύρες" ώρες,εκείνες που 
πίνεις παρέα με την αντοχή σου και ψάχνεις...
.. ψάχνεις και δεν βρίσκεις...

κι αν είναι να "πληρώσεις" γι αυτό.. να το κάνεις..






..δεν στήνονται οι παγίδες έτσι απλά..




ακόμα και όταν
 ξέρουμε ότι
υπάρχουν και κάποια που δεν χωρούν
σε μια λέξη 
πως υπάρχουν ναι,
και συμβαίνουν την ώρα που σμίγουν οι ανάσες στον αέρα εκείνο...




τον κλεμμένο.. 
















καλό ξημέρωμα..

we dream the same dreams...

Και να που βρεθήκαμε και μεις σε
ένα τριήμερο,μάλλον 2,5ήμερο γιατί το Σάββατο μισό είναι 
εδώ που τα λέμε...
όπως και να'χει όμως δεκτόν και αυτό και
προς κατανάλωση..


και μην αλλάξουμε "σχήμα"..ας φλερτάρουμε με τις
μουσικές από αυτό το show που λέγεται "ζωή"..



he believes in me....
through the crazy winter... 
through the nights that last forever... 
through the days that go on... and we dream the same dreams...







γιατί...
 αν τραγουδάμε  δεν θα χρειάζεται να καταπίνουμε σιωπές..
 αν χορεύουμε δεν θα χρειάζεται να σβήνουμε στροφές...


και αν κινδυνεύουμε να "πέσουμε" ας σκεφτούμε
τ' αστέρια, πόσο όμορφα είναι όταν 
γλιστρούν από την αγκαλιά του ουρανού...













καλά να περάσετε..
καιαιαι σας στέλνω πολλά φιλιά,θα σας ανακαλύψουν όπου κι αν είστε!!

τι κι αν...

Να μην ακούς και

να μην βλέπεις...γίνεται?????

να είσαι "εδώ"

και να μην είσαι πουθενά

γίνεται???

να απλώνεις το χέρι και το μόνο

που να πιάνεις να είναι κάτι χαμένες

"λέξεις" από μια πρόταση που ήθελες

να ακούσεις...

γίνεται????

....αν δεν μιλάς..αν δεν ακούς...

αν δεν βλέπεις...αν δεν είσαι "εκεί"...

αν δεν μπορείς... αν δεν θες... αν υποθέτεις...

αν ήξερες... 

αν...

τι κι αν.....

δύστυχο ρολόι... τι ελπίζεις άραγε???

......μελωδία ξανά...

καλό ξημέρωμα...

My eyes....

Με τα ακουστικά στα αυτιά τον λίγο
χρόνο που περισσεύει..





χμμ...μερικές φορές είναι ωραία
να απολαμβάνεις τα "ακροβατικά" σου..
τικ τακ ο χρόνος να περνάει και δεκάδες φωνές
να ακούγονται..
κι αν πέσεις???
ρίχνεις και 5-10 φάσκελα στον εαυτό σου...έτσι,
για να θυμάσαι την "εικόνα" δηλαδή...


αυτό πάλι..?
...πείτε πως στέκεστε πίσω από μια πόρτα ασφαλείας,έχετε
χάσει το κλειδί και αντικλείδι δεν υπάρχει....τι κάνετε????
και πια λέξη θα χωρούσε τις σκέψεις μας όλες????


απαπα....
αν δεν υπάρχει ταμπέλα να σε προειδοποιεί για
τον κίνδυνο το καλύτερο που έχεις
να κάνεις είναι να μουλαρώσεις....


και αν θες? ψιθύρισε και έναν στίχο...





Deep in my heart, there's no room for crying,
but I'm trying to see your point of view
Deep in my heart, I'm afraid I'm dying,
I'd be lying if I said I'm not


Welcome in, welcome in,
Shame about the weather
Welcome in, welcome in,
You're welcome
It's a sin, it's a sin,
Where birds of a feather, are welcome to, land on you....

.............We can't see, what you'll be, you can't disguise

But either way, I will pray, you will be wise
Pretty soon you will see the tears in my eyes..










Καλό σας βράδυ!!




p.s.  συγχωρήστε με που αργώ να 
απαντήσω στα σχόλια σας...
λιγοστός χρόνος...
να ξέρετε όμως πως περνάω συνεχώς
από τα blog σας διαβάζω τα πάντα...
τα φιλιά μου σε όλους...

Τι όμορφα θα ήταν να
έρχονται ξαφνικά στην ζωή μας

τα ωραία πράγματα...
..να μην χρειάζεται να σκέφτεσαι και να σκέφτεσαι
και να περιμένεις..
..να περιμένεις και να εύχεσαι..
να κοιτάς την πόρτα και όταν τελικά από
αγωνία και περιέργεια  την ανοίγεις να  βλέπεις
ανεμοστρόβιλους και κεραυνούς..


τι ωραία θα ήταν να μην ψάχνεις κάθε φορά
να βρεις τα όρια που έχεις βάλει από φόβο και μόνο μην τα ξεπεράσεις..
να υπάρχει και η άλλη "πόρτα".. να υπάρχουν και τα 
άλλα "περάσματα" ...αυτά που δεν χρειάζεται να είσαι τύφλα για

να τα δεις..


χμμ..όχι  ότι το τύφλα πειράζει δηλαδή..
έχει και τα καλά του..σε κάνει να χαμογελάς και να 
νομίζεις πως με ένα σάλτο και χωρίς "δίχτυ ασφαλείας" καταφέρνεις  το ακατόρθωτο!!
τι άλλο να πω.....?


μήπως για όλα αυτά φταίει η "άτιμη" συνήθεια?
αυτή η "αθόρυβη" καθημερινή και πληκτική συνήθεια??
μήπως???




όπως και  να 'χει εμείς ξανά και ξανά θα ακούμε
εκείνες τις όμορφες,"βραχνές" και πολύ γλυκές μελωδίες..
δεν είναι συνήθεια...
ποτέ δεν ήταν..



And it starts, sometime around midnight.
Or at least that’s when you lose yourself
for a minute or two.
As you stand, under the bar lights.
And the band plays some song
about forgetting yourself for a while.
And the piano’s this melancholy soundtrack to her smile.....






Είμαστε όλοι εδώ και  περάσαμε στον επόμενο χρόνο..
γι'αυτό λοιπόν εύχομαι
στο φιλαράκι μου τον Δημήτρη...
στην καλή μου Βίκυ..
στον αγαπημένο μου Ηλία..
στην μελωδία..
στην Χρυσάνθη..
στο Χριστινάκι..
στον ιππότη μας..
στην βροχούλα...
στην venus..
στον Σκρουτζάκο..
στην selcouth..
στον Σάββα..
στον απέναντι..
στην Αθηνά...
στην fotolabida...
στην Ηλι..
στην Αναζήτηση μου...
στην Σ'αγαπώ..
στην lockheart..
στην next day..
στην setty lepida..
στον s0t
στον προφήτη..
στην σιωπή...
στην αυρούλα..
και στον καλό μου Κώστα.......που ενώ λείπει είναι πάντα "εδώ"...


να είστε όλοι καλά,να περνάτε καλά και να 
χαμογελάτε..πάντοτε!!
σας στέλνω τα φιλιά μου και την αγάπη μου!!




(δεν θέλω να ξεχάσω κανέναν..ελπίζω

                      να μην το έκανα...)