Rise up and take the power back, it's time that... Vol2

Λοιποοοοόν.. 
Απόψε θυμήθηκα την γνωστή και μη εξαιρετέα ατάκα της γιαγιάς, της μαμάς, του μπαμπά, της φίλης, του φίλου.... 
"κούνια που σε κούναγε".. 

Και φυσικά δεν μιλάω για την γνωστή κούνια. 
Αυτή που τρέχαμε στην παιδική χαρά να πιάσουμε πρώτοι.. που κουνιόμασταν με τις ώρες προσπαθώντας να φτάσουμε οσο πιο ψηλά μπορούμε.. που άλλοτε παίρνοντας φόρα για ψηλά βρισκόμασταν κάτω με πόδια και χέρια χτυπημενα και ματωμένα..
 με έναν πόνο όμως που τον ξεχνούσαμε αμέσως μόλις ερχοταν η σειρά μας να ξανανεβούμε.. 
Οχι... Δεν μιλάω γι'αυτή.. 

Για την άλλη λέω.. 
Αυτή,  που είναι άνετη και απαλή σαν χάδι, που έχουμε βολευτεί καλά,που είναι κατά δική μας και θα μας κουνάει όσο θέλουμε.. Θα μας ανεβάζει ψηλά, σε έναν άλλον "αερα" σε έναν άλλο ήλιο και πάνω απ'ολα θα μας προστατεύει από τις πτώσεις... 
Αυτή λέω.. 

Κούνια που μας κούναγε λοιπόν.. 
Όχι μόνο δεν είναι δική μας, αλλά και ίσως να είναι και η πιο ανασφαλής.. 
Πέφτεις εν όσο κουνιέσαι ήρεμα, αναλαφρα και με ένα mood ανατολής ηλίου.. 
Πέφτεις και το χτύπημα που αποκομίζεις δεν στο σώζει κανένας και τίποτα.. 
Ετσι...  Ξαφνικά.. 

Και μαζεύεις τα γελάκια σου, στρώνεις τα ρουχαλακια σου, σηκώνεις κεφάλι και σκέφτεσαι τι έλειπε απο την "κατασκευή". . Που έγινε λαθος.. 

 Καιιιι.. 
Δεν είναι ότι έπεσες.. 
Δεν είναι ότι χτύπησες.. 
Δεν είναι ότι νιώθεις τον πόνο όλου του κόσμου... 
Είναι ότι χάνεις την "παιδική σου χαρά".. 
Αυτή που έκανες χρόνια να την βρεις και που ήταν η ομορφότερη.. ήταν η καλύτερη... 

  Βολευτηκες??? 
Ξεβολέψου τωρα και πρόσεχε.. 
Δεν είσαι πια παιδί.. 
Μεγάλωσες.. 

"Έπεσες", "χτύπησες" και θα πονάς πολύ ..  

Αυτό όμως που δεν πρέπει να κάνεις ποτέ, είναι να μην πάψεις  να ψάχνεις την ωραιότερη και πιο ασφαλή "κούνια".. 


Καλό μας βράδυ....