Ησυχίαα...

Είπες, είπες.. λέξη δεν είπες..

..λέξη καμία...

Η λέξη είναι μία, ησυχία, ησυχία...

σσσς,καλό βράδυ .....

Γιατί όσα με πονούν βαθιά δεν έχουν σημασία

Όταν στα χείλη φτάνουνε χάνουνε την ουσία...

Κι είν' ένα φως....

Πέρα απ' τα όρια του νου μου,
στον απύθμενο γκρεμό....

Λίγη σκιά να βρω,
στα μάτια λίγη σκόνη.....

Κι είν' ένα φως μες το σκοτάδι

κι αλλιώς σε κάνει να κοιτάς ...

Θα περιμένω...
            λίγο φως ξανά ...

                                σαν πυρετό να το κρατήσω σφιχτά....

Μόνο τα αισθήματα μπορούν βυθούς να καθρεπτίζουν....

Κι αν ειν'για λίγο ας μοιάζει πολύ
κι αν είν' για πάντα ας είναι για τώρα.....

                                                                                          

                                                                                                                                               Καλό βράδυ......

you are all i have................

 

Άχρωμες σιωπές..

....σε όλους αυτούς που ψάχνουν μια φωνή στο σκοτάδι...

σε όλα αυτά που συνεχίζουν και υπάρχουν..

σε όλες τις στιγμές που έρχονται,φεύγουν, αλλά δν ξεχνιούνται ποτέ...

σε πρόσωπα παγιδευμένα ανάμεσα σε αισθήματα και ΛΕΞΕΙΣ

  σε κάτι  νύχτες..

που ο ήχος χάνεται στου ονείρου τον βυθό....

εκεί...

..στις ατέλειωτες αυτές νύχτες..

που τα χρώματα μοιάζουν να είναι αλλιώς..

οι φωνές ησυχάζουν και όλα μοιάζουν να είναι απίστευτα ωραία...

Άχρωμη σιωπή

Τι κι αν είσαι
μια σκιά που τη στολίζει η βέρα
που γι`αντάλλαγμα στον ήλιο και τη μέρα
σε πάντρεψε με τη βροχή.

Τι κι αν είσαι
μια φωτιά σ`ωκεανών τα βάθη
που φυλάκισαν της μοίρας σου τα λάθη
σ`αυτήν την άχρωμη σιωπή.

Είσαι...είσαι...
Το χαμόγελο που βλέπει η νύχτα
κι αραιώνει το πυκνό της το σκοτάδι
κι ερωτεύεται τη μέρα,την αφήνει
να μπει μέσα της και να τη διαλύσει
με του έρωτα τ`αντάμωμα να στείλει
την αυγή και στα δικά σου χείλη.

Τι κι αν είσαι
μια υπέροχη μικρή κουκκίδα
που διψάει για κεραυνό και καταιγίδα
για να γεμίσει από ζωή.

Τι κι αν είσαι
ένα όνειρο που δεν τελειώνει
ζει ανάμεσα στη φλόγα και το χιόνι
για να πεθάνει το πρωί.

..

..και κάπου εκεί ίσως να υπάρχουν και κάποια "επιχειρήματα"...

Καλή συνέχεια σε ό,τι κι αν κάνετε.. 

Πριν ξημερώσει.....

 

– Σε λίγο θα ξημερώσει…

Κοίτα που ξεχάστηκαν κάποιοι ξελογιασμένοι άνθρωποι και ξαγρυπνούν. ..

Κοιτάζουν το φεγγάρι. Κι ονειρεύονται…

                                                Ονειρεύονται ..

Ξεδιπλώνουν τα φτερά τους και πετάνε γύρω από τις  σκιές....

Ύστερα κοντοστέκοντε,,,

κοιτάζουν μια στιγμή τ'αστέρια, και ψιθυρίζουν.....

Μισό φεγγάρι σε φώτισε κάποια φορά,
γι' αυτό τη γη δεν έχεις περπατήσει.
Με δυο φτερά μ' ανοιγμένα τα πανιά,
θα περιμένεις για πάντα να φυσήξει.


Κόκκινο χρώμα στα σύννεφα και στα μαλλιά,
που σου 'χα πλέξει μια μέρα μια πλεξίδα
κι είπες σιγά το τέλος να κοιτάς
να 'χω το βλέμμα σου στον άνεμο πυξίδα.


Είναι μέρες που δεν έχω στίχο να κρυφτώ.
Είναι νύχτες πληγωμένες, μυστικές κι απελπισμένες,
που δε βρίσκω παραμύθι να σου πω.


Μέσα σε λίμνες και θάλασσες σε είχα δει
το ένα σου μέρος το κρυφό να καθρεφτίζεις
και με μαχαίρι τρίκοπο, μαβί,
το πρόσωπό σου μέσα στο νερό να σκίζεις.


Είναι μέρες που δεν έχω στίχο να κρυφτώ.
Είναι νύχτες πληγωμένες, μυστικές κι απελπισμένες,
που δε βρίσκω παραμύθι να σου πω.


Μισό φεγγάρι σε φώτισε κάποια φορά,
Τ' άλλο μισό το πήρε το σκοτάδι.
Κι έτσι το βλέμμα σου στέλνεις μακριά,
σαν ουρλιαχτό
και σαν ευχή
και σαν σημάδι...

Kαλό σας ξημέρωμα.....

Γεμάτοι ελπίδα...

Σήμερα πάλι θα χαθείς, θα φύγεις
κάτι θα βρείς να ξεχαστείς.
Νερό κι αλάτι οι στιγμές και πάνε
κι ότι θυμάσαι είναι χτες.

Μα εγώ τις νύχτες τις παλιές
τις ξενυχτάω ακόμα
με δυο σβησμένες πυρκαγιές
που καίνε μες στο στόμα

Κι όλα τα βράδια που ξεχνάς
βυθίζονται στ' αστέρια
στις δυο πλυμμύρες που κρατάς
μέσα στα μάτια.

Καίει το δάκρυ την πληγή του χρόνου
καντήλι άσβηστο όλη η γη.
Αίμα, υποσχέσεις,
προσευχές και χώμα
κι εσύ ρωτάς ποιος ήσουν χτες....







...και έτσι απλά ελπίζουμε όλοι ....γιατί...

''Όσο θα έχουμε ελπίδα,θα έχουμε και καθοδήγηση,ενέργεια να κινηθούμε κι ένα χάρτη να πορευτούμε....
Έχουμε εκατό προοπτικές,χίλιους δρόμους και μια απειρία ΟΝΕΙΡΩΝ..
.Γεμάτοι ελπίδα,είμαστε κιόλας στα μισά για εκεί που θέλουμε να πάμε....
Χωρίς ελπίδα,είμαστε χαμένοι για πάντα...''

Καλό μας βράδυ!!

Ένα όνειρο...

χμμ.....σήμερα λέω να τα πω όλα με ένα πολύ αγαπημένο
τραγούδι....





Άχρωμη σιωπή

Τι κι αν είσαι
μια σκιά που τη στολίζει η βέρα
που γι`αντάλλαγμα στον ήλιο και τη μέρα
σε πάντρεψε με τη βροχή.

Τι κι αν είσαι
μια φωτιά σ`ωκεανών τα βάθη
που φυλάκισαν της μοίρας σου τα λάθη
σ`αυτήν την άχρωμη σιωπή.

Είσαι...είσαι...
Το χαμόγελο που βλέπει η νύχτα
κι αραιώνει το πυκνό της το σκοτάδι
κι ερωτεύεται τη μέρα,την αφήνει
να μπει μέσα της και να τη διαλύσει
με του έρωτα τ`αντάμωμα να στείλει
την αυγή και στα δικά σου χείλη.

Τι κι αν είσαι
μια υπέροχη μικρή κουκκίδα
που διψάει για κεραυνό και καταιγίδα
για να γεμίσει από ζωή.

Τι κι αν είσαι
ένα όνειρο που δεν τελειώνει
ζει ανάμεσα στη φλόγα και το χιόνι
για να πεθάνει το πρωί.


(yt) Είσαι...είσαι...
Το χαμόγελο που βλέπει η νύχτα
κι αραιώνει το πυκνό της το σκοτάδι
κι ερωτεύεται τη μέρα,την αφήνει
να μπει μέσα της και να τη διαλύσει
με του έρωτα τ`αντάμωμα να στείλει
την αυγή και στα δικά σου χείλη.



θέλω να πιστεύω ότι τελικά
έχουμε την μαγική ικανότητα να μετατρέψουμε την απελπισία σε ελπίδα..
..μπορούμε να σκουπίσουμε τα δάκρυα μας και
να τ'αντικαταστήσουμε με χαμόγελα....

Καλό μας βράδυ...